Vanmorgen (dat is donderdagochtend) konden we onze nieuwe paspoort komen ophalen en zijn we maar meteen naar België gereden. Het idee alleen al dat je weer over de grens mag. Alleen de hitte was toch iets erger dan thuis het geval was. Het is maar 25 minuten verder naar het zuiden van ons uit. Ons huis is zo lekker koel, dat je amper het idee hebt dat het zo heet is buiten. Een nadeel in de winter met oude huizen, maar in de zomer een heel groot voordeel! Na een bezoekje DelHaize toch maar naar huis gereden. Het gevoel even in het buitenland te zijn geweest, was wel goed zo.
Thuis gekomen wachtte me een verrassing. Ik wist natuurlijk dat het tijdschrift Le Fil en aiguille zou worden opgestuurd door Anneke, maar met de vakantie weet je nooit wanneer het echt wordt bezorgd. En ja hoor! Het lag met een leuke kaart van Pooh erbij in de brievenbus! Hartstikke bedankt Anneke! Ze had mijn naam getrokken en ik heb het tijdschrift gewonnen. Er staan hele leuke rood-witte borduurwerkjes in en die van poesjes en van vogeltjes zou ik wel meteen willen maken! Echt een heel leuk blad!
Natuurlijk wilde ik het blad en de kaart even op de foto zetten. Ik kreeg onverwachte hulp van onze hond die wel een oogje in het zeil wilde houden en zelf (gelukkig) heel rustig en loom was door het warme weer. Toch was hij zelf wel weer nieuwsgierig genoeg om zich ermee te bemoeien. Het blad ligt nu heel veilig opgeborgen!
Tegelijkertijd heb ik het bedroevend aantal zandlopertjes van deze week ook op de foto gezet (4 stuks), wederom met bemoeienis van de onze hond die de rechte lijn van volgorde geen goed idee vond en de rij wat speelser met zijn neus in een andere richting duwde. Links ligt ook het stapelje afgewerkte zandlopertjes en rechts het stapeltje wat nog moet. Op de voorgrond liggen nog wat vierkantjes en daaronder de driehoekjes. Tot nu toe had ik alle combinaties uitgezocht zodat ik geen dubbele kreeg, nu moet ik verder gaan puzzelen. Dat wordt dus een heel stel nieuwe nu knippen.
Ik werk met een papieren malletje (dikte van stevige envelop). Dat speld ik steeds op twee driehoekjes om er zeker van de zijn dat ik ze in een rechte lijn vastnaai. Zo ook als ik ze twee aan twee in tegenovergestelde richting aan elkaar maak, dan gaat ook het papieren driehoekje er weer op met spelden en ga ook weer langs de bovenkant. De papieren malletjes gaan ongeveer voor 20 zandlopertjes mee en dan maak ik weer nieuwe. Ik heb nooit les in quilten en patchwork gehad, dan een twee uur durende workshop van aquarelstukjes en nog wat met Mola. Ik doe verder alles maar op eigen gevoel, wat tips uit boeken en van internet. Ik heb jaren lang kleding gemaakt, dan zullen lapjes tegen elkaar zetten ook geen punt vormen. Zo'n 20 jaar geleden heb ik alleen wat aangerommeld met een driehoekjes top en grootmoeders bloementuin van de jurkjes van mijn dochter. Ook ben ik begonnen aan een fleurige grote patchworkdeken uit de Ariadne. Ik deed toen alles van oude lapjes (veel kleding) en moest noodgewongen stoppen omdat ik geen andere kleuren meer had. Toch wil ik die allemaal nog eens afmaken! Inmiddels heb ik weer genoeg keuze in lapjes, zowel oude als nieuwe. Ik ben dus ondanks ik er zoveel jaren geleden mee begonnen ben en jaren heb laten rusten, een echte beginneling hiermee.
Waarom ik zo weinig zandlopertjes gemaakt heb deze week? Ik was aan het haken. Eerst een pannenlap, toen iets met veel kleurtjes (binnenkort een flits/glimp hier te zien) en ook nog een probeerseltje in de vorm van een gehaakt poesje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten