Kerstshoppen in Keulen 2008

Zaterdag ben ik met mijn dochter een dagje naar Keulen geweest. Niet zo zeer vanwege de kerstmarkten, maar wel om op een goedkope en gemakkelijke manier per touringbus een andere stad in het buitenland te bezoeken (27,- p.p.). Vorig jaar was het Düsseldorf en we willen deze traditie voortzetten hebben we besloten.

We vertrokken om 8.30 uur uit Eindhoven en stonden om ongeveer 11 uur voor de dom van Keulen. Wat voel je je dan klein! Wat een enorme kathedraal is dat! De toegang is overigens gratis. Het miezerde en was erg grijs buiten, daardoor kwam de dom erg bedreigend over. Je kijkt je ogen uit aan het beeldwerk buiten en de typische gotische stijl. Binnen in de dom moest je eerst wennen aan het donker. Prachtig al die glas-in-lood-ramen! Mooie nissen met oude middeleeuwse schilderijen. Je loopt niet, maar je schreidt! 

Het plafond naar de winkel en waar je de toren kon beklimmen was anders dan binnenin de kathedraal. Deze was wit en beschilderd. Waar ik helemaal weg van was, was de vloer. Het was te druk om meer te fotograferen, maar de foto’s geven een goed idee hoe het mozaïek eruit ziet.
Daarna liepen we langs de kerstmarkt richting centrum. Het was nog niet zo heel druk op de kerstmarkt. Verschillende typische geuren snoven we daar op. Mijn dochter had vorig jaar al een winkel in Düsseldorf ontdekt met leuke kleding en hoopte die hier weer te treffen. En ja hoor, haar buit was daarna ook al weer binnen: een jas en een trui. Daarna hebben we een Starbucks opgezocht. Daar was het enorm druk en de mensen zaten je echt weg te kijken en zeiden dat zelfs, niet wetende dat we ook Nederlanders waren Ze schrokken wel toen we weggingen en wat zeiden. Ik heb bij Kaufhaus Karstad de nieuwe Duitse Anna gekocht en de Lena. Bij de Lena zat nog een leuk boekje met steken. Bij een boekhandel heb ik 2 boeken gekocht. Het ene heet ‘Rot’ (rode kruissteekjes en daarover heb ik eens gelezen bij Saskia’s weblog) en het andere Knxe4uel-Ideen voor haken. Dat laatste gaat over wat je met één bolletje garen kan maken en restjes. Op de tweede etage van Karstad was een grote handwerkafdeling. Dat deed me erg denken toen V&D en de Bijenkorf vroeger nog stoffen en fournituren verkocht. Dat mis ik echt! Dat was zo heerlijk nu om overal te snuffelen, naar stofjes, wol, borduurgaren en allerlei dingetjes die op de markt zijn verschenen en waarvan ik nog geen weet had. Toch heb ik daar niets gekocht, want gelukkig dacht ik aan de voorraad die ik thuis nog heb

Bij een kaufhaus hadden ze hele leuke etalages ingericht. Allerlei knuffels waren verkleed zoals in oosterse sprookjes. Veel knuffels konden ook bewegen. Dat was erg leuk om te zien. Op de foto zie je bijvoorbeeld een vliegende olifant. Kinderen zag je echt met hun neuzen tegen de ruiten aangedrukt staan. Eén knuffel trok vooral mijn aandacht, dat was een poes die een tapijt aan het weven was Die moest natuurlijk op de foto.

We hebben nog een tussenstop gemaakt bij Naturata. Dat was een grote bioshop waar mijn dochter vooral veel geroken heeft bij de 100% natuurlijke, diervriendelijke geurtjes en ik bij de zepen van Savon du Midi…. mmmm heerlijk… ook daarvan een aantal gekocht. Daarna daar nog wat gezeten en wat gedronken. Dat was heel wat relaxter dan bij Starbucks! Ook nog wat eten voor onderweg daar gekocht. We hebben het laatste half uur nog even noodgedwongen ‘meegeschoven’ tussen de paraplumenigte en de door Glxfchwein welbespraakte toeristen op de kerstmarkt… We wisten niet hoe snel we een uitweg moesten zoeken om daar weg te komen! We liepen daarna naar de pendelbus die ons naar een terrein zou brengen waar alle bussen stonden geparkeerd (ruimte voor 600 bussen!). Die zat echt propvol mensen. Wij stonden net in een draaigedeelte, dus iedere keer als de bus een bocht maakte, draaide de vloer en dus wij ook… raar. Daar aangekomen begon onze zoektocht naar de bus. Het was inmiddels donker geworden en het was ook hard gaan regenen. Het eerste rondje hebben we geen bus gezien en we moesten daarom door en doorweekt een tweede ronde gaan maken. Om 6 uur zouden we vertrekken, maar een persoon was niet op komen dagen en we konden daarom niet weg. Je hoort dan heel wat opmerkingen zoals eigen schuld en zo. De persoon in kwestie was echter een man van 76 en we hadden in het centrum 2x de ambulance gehoord… We vertrokken… zonder de oude man… raar gevoel hoor, ook al is het een wildvreemde. De buschauffeur praatte nog even bij de verkeersregelaars en daar kwam een zeer kwaad mannetje aangelopen. Er was nog een bus aangekomen van dezelfde touringcarmaatschappij en daar heeft hij al die tijd staan wachten (heeft niemand zien staan, maar hij dus wel). Met een zucht van verlichting vertrokken we allemaal naar huis! Om half negen stapte we weer thuis binnen. Moe, verregend en met de afspraak dat we volgend jaar weer ergens heen gaan, hopelijk zonder regen. Leuk Keulen ooit gezien te hebben, maar een tweede keer hoeft niet meer.

Wat ik nog wel wil laten zien, is dat ze dit jaar ook kerstbaboeshka’s in Duitsland verkopen van chocolade. En ik heb ze niet eens gekocht! (ik had namelijk voor we vertrokken nog op de weegschaal gestaan… ) Echt wel een trend geworden die baboeshka’s!