Deze oranje gehaakte tas is me zeer dierbaar. In de jaren zeventig had
ik een groot, oranje, rond kleed gehaakt voor op mijn ronde, bamboe,
bruine tafel die ik als 'salontafel' gebruikte. Langzaam aan verdwenen
de bekende kleurtjes van het bruin, appeltjes groen, maïsgeel, paars
enz. uit huis; de bekende kleurtjes uit die jaren. Grootmoederstijl kwam
in en alle kussens en kleedje verschenen nu in ecru. Zo ook haakte ik
weer een ander rond kleed voor op mijn tafel. Mijn moeder vroeg of ik
van het oranje kleed iets anders wilde hebben. Zo zou ze er dus een
uiennet van haken na het eerst uitgetrokken te hebben. (Patroon uit een
Ariadne.) Jaren deed het dus dienst in mijn kelder als uiennet en vaak
werden de uien ook totaal vergeten… Vandaar dat het net voortaan leeg
aan een haakje in de kelder bleef hangen. Ook na de verhuizing ging het
mee naar mijn geboortehuis, kwam het ook hier in de kelder te hangen,
achter een vergiet. Na het opruimen van de kelder deze zomer, kwam het
uiennet vol stof weer te voorschijn en kon het eerst wel eens een sopje
gebruiken. Toch zonde om het daar terug te hangen en het kwam terecht in
mijn linnenkast. Ik bewaar mijn plastic zakken altijd in een
rechtopstaande stevige papierentas. Dat gaat nu veranderen: ze gaan
voortaan in het oude uiennet dat nu wordt omgedoopt tot sac à sac
oftewel mijn oranje plastic zakkennetje. Als het bevalt, mag het blijven
hangen, anders bedenk ik er een andere bestemming voor. Op de foto heb
ik het net plat gelegd om het patroon duidelijker te laten zien en op
twee plaatsen vergroot. Hangend is het ongeveer 50 cm lang. Zogezegd een
dubbele recycletas nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten