Blog-awards

Ik ben zeer vereerd met deze twee blog-awards. De eerste had ik al eens ooit ontvangen, maar dat kan Jenny natuurlijk niet weten Bij deze laatste award hoor ik nu 7 dingen over mezelf te vertellen wat een andere blogger leuk vindt om van me te weten. Ik vermoed alleen dat het belangrijkste al van me bekend is (wat ik kwijt wil tenminste). Voor de nieuwere lezers/bezoekers is het misschien wel helemaal nieuw:

1. Mijn dochter van 23 jaar, net afgestuurd voor Master Renaissancestudies, is voor mij het allerbelangrijkste in mijn leven en staat overal en altijd bovenaan.
2. Verder ben ik een dierenvriend. Ik heb zelf ook dieren, een eigenwijze, net-pup-af hond van anderhalf, drie poezen, waarvan twee op de respectabele leeftijd van zeventien en achttien plus een van zes jaar en een levenslustig katertje van één jaar. In een tuin van 80 meter hebben ze genoeg ruimte om zich uit te leven. Uiteraard ikzelf ook
3. Een paar jaar geleden ben ik afgestudeerd als grafisch en multimedia vormgeefster (altijd die wens gehad en alsnog de studie gedaan!). Ik werk als medewerker Communicatie en heb dagelijks veel met dtp, vormgeving en websites (o.a. ben ook webmaster) te maken. M.a.w. ik computer (vanaf 1985 zelfs) erg veel, maar bovendien ook erg graag, ook thuis!
4. In mijn vrije tijd ontwerp ik graag patronen op het gebied van borduren, breien en haken, zowel op de pc als met kleurpotloden en verf. Handwerk graag; volgorde is: haken, patchwork, borduren, breien e.m.
5. Ik lees graag over de geschiedenis van textiel en met name de aparte weetjes ervan.
6. Ik verzamel (en lees) al jaren van alles over symbolen en symboliek. Heb daar een plankje boeken van en ook op alfabetische volgorde diverse mappen vol wat ik her en der ben tegengekomen in dertig jaar. 
7. Verzamelaar van stofjes, draadjes, wolletjes, knopen, oude handwerkboeken en tijdschriften en nog veel meer op dat gebied…

Net als de laatste keer, wijs ik geen nieuwe bloggers aan voor een award, omdat iedereen die regelmatig blogt een award verdient zonder uitzonderingen! De hele linkerkolom met namen verdienen het helemaal, omdat dat mijn trouwe lezers zijn! Uiteraard de stille lezers ook, maar die ken ik helaas niet.

Geslaagd! Master Renaissancestudies

Geslaagd! Alle punten zijn binnen, alles hoger dan een zeven en diverse achten. Het punt van haar laatste eindwerkstuk is eindelijk vandaag binnen gekomen. Mijn dochter heeft straks haar Master Renaissancestudies! We weten nog niet wanneer de uitreiking is. Nu alle administratieve rompslomp nog afwikkelen. De spanningen zijn in ieder geval voorbij. Ik ben toch ergens best wel heel erg trots. In al die jaren heeft ze nooit een herkansing hoeven te doen zelfs, gewoon alles in één keer gehaald! Goed zo meisje!!! Gefeliciteerd!

Heel veel restjes haakgaren

Meer dan dit kan ik nog niet laten zien waar ik mee bezig ben. In mijn vorige logje had ik er al over dat ik met iets bezig ben met haken met veel kleurtjes. Het zijn in ieder geval heel veel restjes haakgaren. Van draden, tot kleine bolletjes tot nieuw aangebroken exemplaren. Er zit zelfs haakgaren bij van de Ter Meulen Post! Ik wilde vooral alle kleine restjes een bestemming geven. Tot nu toe heb ik al ongeveer 18 verschillende kleuren gebruikt. Het ene garen is stugger om mee te werken, terwijl het andere zachter is. In gehaakte vorm voel je echter geen verschil. Wel heb ik gezorgd dat het allemaal van dezelfde dikte is zodat het er toch als een geheel uitziet. Al diverse keren heb ik kleine stukjes uitgehaald als ik de volgorde van de kleuren niet mooi bij elkaar vond passen. Ik haak het met naald 3 daar ik nogal vast haak. Dit garen is eigenlijk voor naalden 2,5. Inmiddels ben ik al heel wat uurtjes bezig en het ziet eruit dat de komende tijd ook nog wel even zo duurt. Meer verklap ik nog niet.

Le fil en aiguille en wat zandlopertjes

Vanmorgen (dat is donderdagochtend) konden we onze nieuwe paspoort komen ophalen en zijn we maar meteen naar België gereden. Het idee alleen al dat je weer over de grens mag. Alleen de hitte was toch iets erger dan thuis het geval was. Het is maar 25 minuten verder naar het zuiden van ons uit. Ons huis is zo lekker koel, dat je amper het idee hebt dat het zo heet is buiten. Een nadeel in de winter met oude huizen, maar in de zomer een heel groot voordeel! Na een bezoekje DelHaize toch maar naar huis gereden. Het gevoel even in het buitenland te zijn geweest, was wel goed zo.
Thuis gekomen wachtte me een verrassing. Ik wist natuurlijk dat het tijdschrift Le Fil en aiguille zou worden opgestuurd door Anneke, maar met de vakantie weet je nooit wanneer het echt wordt bezorgd. En ja hoor! Het lag met een leuke kaart van Pooh erbij in de brievenbus! Hartstikke bedankt Anneke! Ze had mijn naam getrokken en ik heb het tijdschrift gewonnen. Er staan hele leuke rood-witte borduurwerkjes in en die van poesjes en van vogeltjes zou ik wel meteen willen maken! Echt een heel leuk blad!
Natuurlijk wilde ik het blad en de kaart even op de foto zetten. Ik kreeg onverwachte hulp van onze hond die wel een oogje in het zeil wilde houden en zelf (gelukkig) heel rustig en loom was door het warme weer. Toch was hij zelf wel weer nieuwsgierig genoeg om zich ermee te bemoeien. Het blad ligt nu heel veilig opgeborgen!
Tegelijkertijd heb ik het bedroevend aantal zandlopertjes van deze week ook op de foto gezet (4 stuks), wederom met bemoeienis van de onze hond die de rechte lijn van volgorde geen goed idee vond en de rij wat speelser met zijn neus in een andere richting duwde. Links ligt ook het stapelje afgewerkte zandlopertjes en rechts het stapeltje wat nog moet. Op de voorgrond liggen nog wat vierkantjes en daaronder de driehoekjes. Tot nu toe had ik alle combinaties uitgezocht zodat ik geen dubbele kreeg, nu moet ik verder gaan puzzelen. Dat wordt dus een heel stel nieuwe nu knippen.
Ik werk met een papieren malletje (dikte van stevige envelop). Dat speld ik steeds op twee driehoekjes om er zeker van de zijn dat ik ze in een rechte lijn vastnaai. Zo ook als ik ze twee aan twee in tegenovergestelde richting aan elkaar maak, dan gaat ook het papieren driehoekje er weer op met spelden en ga ook weer langs de bovenkant. De papieren malletjes gaan ongeveer voor 20 zandlopertjes mee en dan maak ik weer nieuwe. Ik heb nooit les in quilten en patchwork gehad, dan een twee uur durende workshop van aquarelstukjes en nog wat met Mola. Ik doe verder alles maar op eigen gevoel, wat tips uit boeken en van internet. Ik heb jaren lang kleding gemaakt, dan zullen lapjes tegen elkaar zetten ook geen punt vormen. Zo'n 20 jaar geleden heb ik alleen wat aangerommeld met een driehoekjes top en grootmoeders bloementuin van de jurkjes van mijn dochter. Ook ben ik begonnen aan een fleurige grote patchworkdeken uit de Ariadne. Ik deed toen alles van oude lapjes (veel kleding) en moest noodgewongen stoppen omdat ik geen andere kleuren meer had. Toch wil ik die allemaal nog eens afmaken! Inmiddels heb ik weer genoeg keuze in lapjes, zowel oude als nieuwe. Ik ben dus ondanks ik er zoveel jaren geleden mee begonnen ben en jaren heb laten rusten, een echte beginneling hiermee.
Waarom ik zo weinig zandlopertjes gemaakt heb deze week? Ik was aan het haken. Eerst een pannenlap, toen iets met veel kleurtjes (binnenkort een flits/glimp hier te zien) en ook nog een probeerseltje in de vorm van een gehaakt poesje.

Thorn en De Glazenmaker

Vandaag zijn we een dagje naar Thorn (Limburg) geweest. Ook wel het Witte stadje genoemd in de volksmond, omdat daar veel huizen wit zijn. Het heeft een mooie historische kern met een zeer oude kerk en een kasteel. De natuur daar is erg mooi. Veel huizen hebben rode bloemen, meestal geraniums. Dat staat natuurlijk prachtig bij al die witte stenen. Daar in de kern van het dorpje heeft de partner van mijn vriendin een atelier van glas-in-lood: De Glazenmaker (Kloosterberg). Dat is een heel mooi oud pand (achter de kerk waar het straatje naar beneden loopt). De glazenmaker is ook een libelle en een glas-in-loodraam van een libelle hangt natuurlijk voor hun raam. Ze verkopen ook moderne glazen sieraden, kleine beeldhouwwerken en antieke meubeltjes. De ontwerpen van glas-in-loodramen zijn uniek, want ze ontwerpen zelf, zowel in oude als moderne stijl.
Ik heb een aantal foto’s in een collage gezet om een impressie te geven van Thorn. In de ingang bij het museum (vroegere VVV-gebouw -de VVV zit nu in het oude gemeentehuis op het plein naast de kerk) staat een levensgrote abdis in (gedeeltelijk?) replica kledij. Haar linnen jurk bestond uit allerlei kleine plooitjes. In Thorn woonden vroeger veel rijke abdissen. Ze zullen daarom beslist wel hulp hebben gehad met strijken van al die plooitjes.

 Ook nog een foto van kasteel De Grote Hegge omdat dit kasteel bekend is als restaurant en een mooie tussenstop is. Het ligt op steenworp afstand van de Maas (rechts van de foto loopt een weggetje en daarnaast is de Maas al). Het kasteel heeft ook veel heggen wat lijkt op een mini doolhof.

 Speciaal voor MM nog twee foto’s van het handwerk wat ik daar tegenkwam. De foto’s zijn groter dan op de collage van vorig logje, maar niet zo erg duidelijk. Een leuke gehaakte tas zag ik in een kleine etalage hangen. De winkel was helaas dicht om meer moois te kunnen bewonderen. Toch zijn de meeste winkels daar op zondag wel open.

Wel kwam ik twee mooie gordijntjes tegen. De foto moest ik op afstand maken en kon ik niet duidelijker fotograferen dan dit. Het geeft alleen weer hoe leuk dit staat bij oude huisjes. Door op de foto te klikken, wordt de foto iets groter, maar de details zijn nog helaas niet goed zichtbaar.

De plooitjes van de jurk van de abdis zijn op deze foto ook beter zichtbaar door op de foto met rechtermuis te klikken en kiezen voor nieuw scherm. Zie ook het mooie mutsje en de plooirand van de kraag. Aan de grootte van een plooirand van een kraag was af te lezen hoe machtig iemand was en hoe hoog zijn/haar rang. Zo staat bv van koningin Elizabeth I van Engeland bekend dat tijdens een feest alle kragen afgeknipt moesten worden die groter waren dan haar eigen kraag.

Thorn en De Glazenmaker

Vandaag zijn we een dagje naar Thorn (Limburg) geweest. Ook wel het Witte stadje genoemd in de volksmond, omdat daar veel huizen wit zijn. Het heeft een mooie historische kern met een zeer oude kerk en een kasteel. De natuur daar is erg mooi. Veel huizen hebben rode bloemen, meestal geraniums. Dat staat natuurlijk prachtig bij al die witte stenen. Daar in de kern van het dorpje heeft de partner van mijn vriendin een atelier van glas-in-lood: De Glazenmaker (Kloosterberg). Dat is een heel mooi oud pand (achter de kerk waar het straatje naar beneden loopt). De glazenmaker is ook een libelle en een glas-in-loodraam van een libelle hangt natuurlijk voor hun raam. Ze verkopen ook moderne glazen sieraden, kleine beeldhouwwerken en antieke meubeltjes. De ontwerpen van glas-in-loodramen zijn uniek, want ze ontwerpen zelf, zowel in oude als moderne stijl.
Ik heb een aantal foto’s in een collage gezet om een impressie te geven van Thorn. In de ingang bij het museum (vroegere VVV-gebouw -de VVV zit nu in het oude gemeentehuis op het plein naast de kerk) staat een levensgrote abdis in (gedeeltelijk?) replica kledij. Haar linnen jurk bestond uit allerlei kleine plooitjes. In Thorn woonden vroeger veel rijke abdissen. Ze zullen daarom beslist wel hulp hebben gehad met strijken van al die plooitjes.

 Ook nog een foto van kasteel De Grote Hegge omdat dit kasteel bekend is als restaurant en een mooie tussenstop is. Het ligt op steenworp afstand van de Maas (rechts van de foto loopt een weggetje en daarnaast is de Maas al). Het kasteel heeft ook veel heggen wat lijkt op een mini doolhof.

 Speciaal voor MM nog twee foto’s van het handwerk wat ik daar tegenkwam. De foto’s zijn groter dan op de collage van vorig logje, maar niet zo erg duidelijk. Een leuke gehaakte tas zag ik in een kleine etalage hangen. De winkel was helaas dicht om meer moois te kunnen bewonderen. Toch zijn de meeste winkels daar op zondag wel open.

Wel kwam ik twee mooie gordijntjes tegen. De foto moest ik op afstand maken en kon ik niet duidelijker fotograferen dan dit. Het geeft alleen weer hoe leuk dit staat bij oude huisjes. Door op de foto te klikken, wordt de foto iets groter, maar de details zijn nog helaas niet goed zichtbaar.

De plooitjes van de jurk van de abdis zijn op deze foto ook beter zichtbaar door op de foto met rechtermuis te klikken en kiezen voor nieuw scherm. Zie ook het mooie mutsje en de plooirand van de kraag. Aan de grootte van een plooirand van een kraag was af te lezen hoe machtig iemand was en hoe hoog zijn/haar rang. Zo staat bv van koningin Elizabeth I van Engeland bekend dat tijdens een feest alle kragen afgeknipt moesten worden die groter waren dan haar eigen kraag.

Veelkleurige pannenlap

En dan was het heel hard nodig om weer eens een vrolijke pannenlap erbij te haken Binnenin zit zelfs een hexagon. Het beginnetje is van een oud patroon. Toen ik het gisteren drie keer uit moest halen en het erg bobbelde overal, heb ik het patroon los gelaten en ben zelf gaan freubelen. In de regel gaat dat altijd veel beter
Ik ben nog steeds niet door de grote voorraad haakgaren heen die ik geërfd heb. Ik heb gisteren een ontzettend leuk idee gekregen wat ik van al die restjes kan gaan maken. Wordt vast nog vervolgd

Recycelde, gehaakte sprei

Het is nu precies 2 jaar geleden (14 augustus 2007)dat ik hier een weblogje maakte over de gehaakte sprei van mijn moeder. Nog wekelijks, zelfs dagelijks, zie ik via de statistieken dat hiernaar gekeken wordt. Wat zou mijn moeder trots zijn geweest als ze dit had geweten dat zovelen hiernaar kijken! Het was haar eigen idee en patroontje. Ze was haar tijd ver vooruit wat de modetrend hiervan! Zorgvuldig lagen alle beginnetjes en halve vierkantjes gesorteerd op de bank voor alle mogelijke kleurencombinaties. En iedere keer als ik weer op bezoek kwam, liet ze me de stapeltjes vierkantjes zien die ze weer had gemaakt. Alsof dat gisteren was… en het is nu 20 jaar geleden dat ze deze sprei heeft gemaakt.
Om dit verhaal nog een vervolg te geven, eigenlijk meer een voorgeschiedenis te geven, kan ik nog het volgende aanvullen. Ik had een enorme grote, lelijke onregelmatig gehaakte sprei gekocht met verschillende soorten kleuren en diktes aan garens (de draden werden dubbel gebruikt) op een rommelmarkt voor slechts 1 gulden! Niemand had toen interesse in allerlei handwerken en die ‘dingen’ bleven altijd liggen. Ik mocht een hele vuilniszak vullen met kleding e.d. -ik ben dol op aparte stofjes en mooie knoopjes en zo- voor 1 gulden waaronder dus ook een gehaakte sprei. Ik wist dat ik mijn moeder, haar kennende, die overal ‘materiaal’ inzag, daar een groot plezier mee deed (ik moest bv ook gehaakte gordijntjes kopen als ik die zag en die lagen er toen heel veel, ook voor een paar kwartjes per stuk).
Na het wassen en drogen, heeft ze alles uitgetrokken, bolletjes van gemaakt en het verschillende garen gesorteerd. Nu heeft ze van één soort garen en allerlei verschillende kleuren deze pracht van een sprei gemaakt. Zelf had ze van deze kwaliteit en glans nog het lichtbruine garen, ook uitgetrokken garen van een vest. Dit is in feite een recycelde sprei geworden. Dit bericht past dus wel weer prima bij deze tijd waar de crisis een rol speelt.

Onlangs heb ik de restanten doos weer teruggevonden op zolder van dit garen. Ik kan er vast nog wel een kleinere sprei van gaan haken… 
(foto: bovenkant van de doos die 20 cm hoog is)

Van garage opruimen tot Copier

Ruim twee weken geleden toen mijn vakantie begon, zijn we heel ijverig begonnen met de garage grondig op te ruimen. (Daarna is het weer wat blijven steken met opruimen helaas…) Dat was namelijk al zeker zo’n 8 jaar niet meer gedaan. Ieder jaar is er wel weer een goede reden om het nog een jaartje uit te stellen. We hebben er twee volle dagen over gedaan. Ik denk zeker wel dat er 12 extra large vuilniszakken uit zijn gegaan. Hoewel … even alles netjes teruggezet om het in fases weg te brengen (rommel, oud papier en lege flessen). De lege plastic flessen zijn inmiddels ingeleverd, dat was vier keer met volle fietstassen naar de supers. De rest staat in afgepaste gedeeltes klaar voor af te voeren en wanneer de ophaaldienst van het oud papier weer langskomt. Ondanks dat is er nu veel ruimte weer, heerlijk! Weer iets wegstrepen wat gedaan moest worden.
Maar waar ik naartoe wilde is dit. In een oude kast had ik lege bloempotten staan die ik om de een of andere reden wilde bewaren, de meeste echter vanwege emotionele redenen. Zo kwam ik een schaal tegen, die daar totaal niet bij hoorde en ik verdacht veel vond lijken aan de buitenkant op iets van de stijl van Art Niveau of Deco (begin jaren twintig van de vorige eeuw). Toch maar naar binnen gebracht en afgewassen. In het weekend heb ik het eens beter onderzocht en onderop stond Leerdam en ontw. Copier. Via Google, Wikipedia en allerlei antiekzaken/marktplaatsen kwam ik een heel eind met mijn speurtocht! Van het een ging ik naar het ander in huis wat ik ook herkende, zoals een paars marmorite bonbondoosje (ook ontwerp van Copier) en een glazen groene bloempot e.m. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Copier* gehoord en dat was nog wel een hele bekende ontwerper van de Leerdammer glasfabrieken (denk aan de Gilzeglazen bv die kent toch iedereen)! Ik schaam me diep en ben het nu aan het inhalen om er het e.e.a. over te lezen! Dat is het heerlijke van vakantie hebben en op internet speuren
Om terug te komen op de mintgroene marmorite schaal. Ik ben deze vorm nog niet tegengekomen op internet, wel andere vormen en deze mintgroene kleur marmorite met wit erdoor. Ik ga nu in ieder geval een veilig ereplaatsje voor de schaal zoeken. Deze heb ik altijd al mooi gevonden. En ook voor de bloempot, nu ik de prijs van de bloempot lees (95,-euro… slik), die is overigens ook gewoon in gebruik als bloempot. Het leuke daarvan was wel dat mijn moeder juist deze bloempot gebruikte voor haar handwerken. Meestal kleine bolletjes restgaren van het een of ander, proeflapjes, haaknaalden e.d.
*Bron over Copier: zie Wikipedia: Andries Dirk Copier (Leerdam, 11-1-1901 tot 19-12-1991) was een Nederlands ontwerper, edelsmid, keramist, glaskunstenaar en vormgever.

Een veelvoud van 11 en zandlopertjes

In de afgelopen week (vanaf vorige week dinsdag) heb ik 11 zandlopertjes gemaakt en afgewerkt. Ik had er in totaal 55 stuks. Daarvan zijn er 22 nog niet afgewerkt aan de achterkant en 33 wel. De afgewerkte zijn nu dus 11 + 33 is 44. Samen met de 11 van deze week komt dat neer op een totaal aantal van 66 zandlopertjes. Op zich vond ik dat wel toevallig al die getallen: 11, 22, 33, 44, 55, 66. (Mijn moeder overleed op 66-jarige leeftijd aan een hartaanval.) En al kijk ik nu naar de datum dat ik dit bericht plaats: 11 augustus! Wat heb ik vandaag toch met 11?
En lapjespoes Mimi vond dat dat toch echt niet kon, drie rijen lapjes en één leeg plekje op het hoekje. Uit zichzelf ging ze op dit plekje zitten! Het laatste ‘lapje’ is wel het zachtste en me het meest dierbare van de foto

Gratis borduurpatroontje met dubbele hartjes voor Biscornu

Vorige week zondag heb ik weer eens sinds lang een patroontje ontworpen en vergeet dan prompt de tijd. Zo werd het 's morgens 6 uur voor ik er erg in had! Net zo lang blokjes vullen tot er een patroontje ontstaat.
Een gratis borduurpatroontje met dubbele hartjes en levensboompjes in een vierkant. Patroontje kan goed gebruikt worden voor een biscornu of een speldenkussen.

Na het patroon in het rood te hebben ontworpen, heb ik het ook nog in acht andere kleurstellingen gemaakt en een zwarte. Vooral met de combinatie van kleuren op andere gedeeltes in het midden krijg je een ander patroontje te zien. Mijn persoonlijke voorkeur heeft de beige-goude versie onderaan in het midden, gevolgd door de groene.

Met omzetten van berichten uit 2009 van weblog naar hier kwam ik bij 9 augustus 2009 dit artikel zelfgemaakt patroontje tegen.

Boomstructuur van mijn weblog

In een oud logje van me heb ik deze url al eens als tip doorgegeven en ik was benieuwd hoe mijn weblog er na zoveel tijd uit is gaan zien. Dat is nu op deze foto te zien. Het lijkt net stippelwerk.
Meestal zijn we gewend om een website heel structureel opgebouwd te zien via een sitemap of bv een blokdiagram met de vele hyperlinkjes overal. Toch kan het op vele manieren en hoeft het helemaal niet zo stijf rechtlijnig te zijn. Vaak kom je ook niet via de huisdeur  (Homeknopje) binnen, maar via allerlei ramen, luiken en tochtgaatjes. Via een woord of onderwerp kom je dan binnengevlogen en desgewenst open je een andere deurtje (andere knop, map of label). Ik vind het nog fascinerend om te zien hoe de tekening wordt opgebouwd en hoe het uiteindelijk wordt. Je kunt via mijn oude logje en de aangegeven url een url intypen en het schouwspel gaat dan beginnen! Niet iedere url werkt helaas, vooral de websites die opgebouwd zijn met cms niet (content management systemen). Herkenbaar aan een toevoeging bv aps of php.

Midzomer en paddestoelen

En dan net als je voelt dat het volop zomer is, kondigt zich het eerste signaal van het najaar aan. Tenminste dat denken we vaak bij het zien van paddestoelen, maar die zijn er eigenlijk het hele jaar. Het zijn wel drie grote knoeperds die zich aan de voet van mijn compostbak hebben 'genesteld'. Een zeer vruchtbare plek dus. Drie uit de kluiten gewassen exemplaren. Hun hoeden zijn zo'n 15 cm breed! De eerste foto is van gisteren en de tweede van vandaag.
Na onderhand 20 pogingen om een duidelijke foto te maken (dat is echt niet meer leuk zo om te fotograferen), heb ik het fototoestel maar van mijn dochter geleend. Ik heb nog wat VVV-bonnen liggen… zal ik? Geen idee welk merk… Of toch maar een all-in printer? Een fornuis is ook hard nodig. Hmmm… daar moet ik eerst maar eens een nachtje over slapen over het wanneer, wat en waar.

Het leven van een eenjarig katertje

Whoe aaa het is me wat met dat warme weer en je kunt niet slapen… Mimi slaapt door alles heen en heeft er totaal geen moeite mee. Mobie kan duidelijk zijn draai niet vinden en dat terwijl hij toch heerlijk zacht op DD bed ligt. Maar ja dan moet hij maar niet zo lang feesten en de halve nacht op stap gaan.
Foto’s zijn door mijn dochter genomen en ik heb er een collage van gemaakt.

Edith Sitwell en ‘seaboot’ sokken

Dat dit soort warme weer uitermate geschikt is om heerlijk in de schaduw te lezen, hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. Ik lees het liefste boeken over geschiedenis van allerlei soorten handwerken, maar kom met googlen vaak indirect op andere onderwerpen uit. Het is zo’n beetje als winkelen zonder doel en dan toch met iets leuks thuiskomen
Zo was ik gisteren over de kledinggeschiedenis aan het lezen en met name dit keer over een eigen stijl. Daar kom ik interessante, markante figuren tegen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de mode, maar daarover misschien een ander keertje.
Een van die markante figuren is in ieder geval Vrouwe Edith Sitwell (diverse afbeeldingen van haar in Google), een Engelse dichteres, die haar mening niet onder stoelen en banken heeft gestoken. Ze kleedde zich erg excentriek in lange gewaden van brokaat en fluweel, ingewikkelde Tudor tulbanden om haar hoofd en grote antieke juwelen. Ze liet zich niet door de mode leiden, was totaal zichzelf en droeg wat zij mooi en prettig vond.
Bij Wikipedia is het e.e.a. over Edith Sitwell te lezen. Wat ik dan bewonder bij haar aparte en dure levensstijl is het stukje uit de tekst van Wikipedia: "During World War II, Sitwell returned from France and retired to Renishaw with her brother Osbert and his lover, David Horner. She wrote under the light of oil lamps when the lights of England were out of service. She knitted clothes for their friends who served in the army. One of the beneficiaries was young Alec Guinness, who received a pair of seaboot stockings."
Dan ga ik natuurlijk op zoek hoe seaboot stockings eruit zien en kom bij deze site uit met een patroon uit 1947. Hele lange, praktische en warme sokken speciaal om te kou te trotseren op zee. Je staat dan ook weer even stil bij het feit dat veel vrouwen gedurende oorlogen aan het thuisfront veel warme kledingstukken maakten voor diegenen die een land of natie verdedigen. Alle ontberingen die ze hebben, zowel kou als warmte… Op de site staan overigens nog meer Vintage patronen. (Naar beneden scrollen.)
Ook hier een boekje met allerlei kledingstukken uit 1918 (Gutenberg). De kniewarmers lijken me persoonlijk wel wat Onderaan staan patronen van het Rode Kruis. Zo heerlijk praktisch en nuttig Zelfs een kindermaillot.

Pannenlap Huisje-boompje-beestje(s)

Niet zoveel te melden, dus maar een ‘oudje’ uit de linnenkast gehaald. Deze pannenlap heeft mijn moeder gehaakt toen mijn dochter nog klein was. Ze haakte veel pannenlappen… goh waar zou ik die tik vandaan hebben ;-… en natuurlijk kreeg mijn dochter haar eigen pannenlap, afgestemd op haar leeftijd. Echter kleine meisjes worden groot, hoeven geen ‘kinderachtige dingen’ meer en zo belandde deze pannenlap op de grote pannenlappenstapel in mijn pannenlappen- eeuuhh ik bedoel natuurlijk linnenkast Vooral een mooie herinnering… ik zie haar gezichtje nog glunderen en daarachter de trotse glimlach van mijn moeder. Het patroon komt uit een oude Ariadne. Ik ben dit patroon echter ook nog ooit in een Engels boek tegengekomen op internet, dat vol staat met patronen uit

Van 48 naar 55 zandlopertjes

De laatste tijd heb ik niet veel meer aan mijn zandlopertjes gedaan. Dit waren er nog 7 die ik nog niet heb laten zien. Ik heb alleen het idee als je er een paar hebt gezien, ze allemaal hetzelfde lijken. Toch is er nog niet een van dezelfde samenstelling. Wel heb ik nog een flink aantal zandlopertjes netjes aan de achterkant afgewerkt. Op naar de volgende!