dinsdag 21 oktober 2008
Het lapjes-,tijger-, panterkatertje…
Mobie groeit als kool. Eet alles wat hij op zijn weg tegenkomt. Vindt BabyCat brokjes maar niks en wil aan de Junior. Senior is ook best lekker. De oudjes vinden het wel makkelijk dat super kleine babyformaat. Scheelt heel wat aan knauwwerk. Er wordt dan ook heel wat uitgewisseld aan elkaar van lekkere hapjes. Wat op een ander bordje ligt is immers altijd lekkerder. Het is een ramp alles uit elkaar te houden en vlug weg te zetten
Hier moest gisteren de alsnog bezorgde envelop met stofjes eerst aan alle kanten besnuffeld worden en aan de hoeken werd aardig geknaagd. Dan ben ik eindelijk aan de beurt met spelen en open de envelop met de weer hele mooie lapjes. Dat zou toch heel zonde zijn geweest als die in de post waren verdwenen!
Op de foto is Mobie een ‘lapjes’kat, maar in werkelijkheid is het van bovenaf gezien een tijgertje en als het op z’n rug ligt een pantertje met kleine vlekjes op z’n buikje. Het is een feest zo’n klein katertje erbij! Wat een lol in het leven dat één groot feest blijkt te zijn voor zo’n klein ding! Met alles valt te spelen, overal zijn lekkere slaapplekjes en genoeg eten en drinken. Pssstttt… ik fluister nu even want morgen krijgt het een tweede prikje…
Gehaakte rondjes blooemenpannenlap
Vandaag dan eindelijk de gehaakte rondjespannenlap in de vorm van een
bloem afgewerkt en op de foto gezet. Dat laatste met enige hulp van
Mobie voor wat de compositie betreft. Hij vond steeds dat de pannenlap
net weer iets anders op de foto moest. Hij drapeerde ook de achtergrond
weer net wat anders dan hoe ik dacht dat het beter zou zijn. Kortom hij
heeft zich weer lekker uitgeleefd
Deze pannenlap bestaat uit zes rondjes die aan twee kanten naar binnen worden gevouwen en zo tegen elkaar worden gemaakt. In het midden zit nog een klein gehaakt bloemetje; het kan echter ook goed zonder. Dit bloemetje heeft al alle kanten van de kamer gezien voor het op de pannenlap bevestigd kon worden . Ik heb het patroon nog niet uitgeschreven. Voor een geoefende haakster moet dit totaal geen probleem zijn volgens mij.
Update: 25/10-2008–> beschrijving van de rondjes-/bloemenpannenlap
Deze pannenlap bestaat uit zes rondjes die aan twee kanten naar binnen worden gevouwen en zo tegen elkaar worden gemaakt. In het midden zit nog een klein gehaakt bloemetje; het kan echter ook goed zonder. Dit bloemetje heeft al alle kanten van de kamer gezien voor het op de pannenlap bevestigd kon worden . Ik heb het patroon nog niet uitgeschreven. Voor een geoefende haakster moet dit totaal geen probleem zijn volgens mij.
Update: 25/10-2008–> beschrijving van de rondjes-/bloemenpannenlap
maandag 20 oktober 2008
Mijn bestelling en de postbode…
Echt super balen! Vorige week had ik wat leuke setjes stofjes
besteld. Vrijdag zou het bezorgd worden. Ik werk echter op vrijdag en
dan wordt het of bij de buren afgegeven of kan ik het ophalen op het
postkantoor. Meestal is de eerste optie het geval. Vaak ligt er niet
eens briefje in de brievenbus waar en bij welke buren, dus moet ik maar
afwachten wie er zo vriendelijk is om het bij me te bezorgen…
Dit keer lag er een briefje met alleen een kruisje gezet dat een pakketje niet in de mijn brievenbus past, er ontbrak een sticker die wellicht op het pakketje is geplakt. Dat van die brievenbus kan, want ik heb nog een oude die in de muur vastzit van 1939, iets kleiner en smaller dan de huidige maat. Ik heb al jaren geleden een nieuwe gekocht, maar die ligt een beetje te verroesten in mijn garage omdat ik niet weet wie daarvoor te benaderen om te laten bevestigen. Beetje lastig met vastmaken namelijk. Tot nu toe ging alles best. Dikke enveloppen worden vastgeklemd in de gleuf van de de oude brievenbus.
Vrijdag stapte ik 1 minuut na half zes bij de Bruna binnen richting postkantoor en er werd me gezegd dat ik zaterdag maar terug moest komen voor mijn pakketje. (Moet ik eens op mijn werk proberen… sorry ik ben net een een minuut afgewerkt kom morgen maar terug…). Oké zaterdag dus laat in de ochtend weer terug. Nee nog geen postbode gezien laat staan pakketjes die afgegeven zijn. Ik moest maandag maar terugkomen. Nu heb ik een vrije dag vandaag dus hupsaké weer terug naar het postkantoor. Nee, niks afgegeven. Op het briefje staat niks aangegeven wie dat heeft ingevuld, dus niks na te vragen bij welke postbode dan ook. Het schijnt dat het verdeelcentrum niet eens meer van hieruit wordt gedaan en constant andere poostbodes worden ingezet. Nou daar zit ik dan… zonder pakketje, dag xx euro…, veel plezier ermee postbode! En dan te weten dat het tot de voordeur is geweest! Ik baal dus enorm!!! Morgen weer terugbellen of er misschien iets op het postkantoor is afgegeven en dan verder de rest van de week. Inmiddels heb ik de afzender ook een mailtje gestuurd of het misschien retour is gestuurd. Dat laatste hoop ik zelfs dan is het tenminste terecht!
Vanaf nu alleen maar traceerbare pakketjes dus! Die paar euro meer is het zeker waard! Maar het balen blijft… en het zonnetje schijnt nog wel zo lekker.
Dit keer lag er een briefje met alleen een kruisje gezet dat een pakketje niet in de mijn brievenbus past, er ontbrak een sticker die wellicht op het pakketje is geplakt. Dat van die brievenbus kan, want ik heb nog een oude die in de muur vastzit van 1939, iets kleiner en smaller dan de huidige maat. Ik heb al jaren geleden een nieuwe gekocht, maar die ligt een beetje te verroesten in mijn garage omdat ik niet weet wie daarvoor te benaderen om te laten bevestigen. Beetje lastig met vastmaken namelijk. Tot nu toe ging alles best. Dikke enveloppen worden vastgeklemd in de gleuf van de de oude brievenbus.
Vrijdag stapte ik 1 minuut na half zes bij de Bruna binnen richting postkantoor en er werd me gezegd dat ik zaterdag maar terug moest komen voor mijn pakketje. (Moet ik eens op mijn werk proberen… sorry ik ben net een een minuut afgewerkt kom morgen maar terug…). Oké zaterdag dus laat in de ochtend weer terug. Nee nog geen postbode gezien laat staan pakketjes die afgegeven zijn. Ik moest maandag maar terugkomen. Nu heb ik een vrije dag vandaag dus hupsaké weer terug naar het postkantoor. Nee, niks afgegeven. Op het briefje staat niks aangegeven wie dat heeft ingevuld, dus niks na te vragen bij welke postbode dan ook. Het schijnt dat het verdeelcentrum niet eens meer van hieruit wordt gedaan en constant andere poostbodes worden ingezet. Nou daar zit ik dan… zonder pakketje, dag xx euro…, veel plezier ermee postbode! En dan te weten dat het tot de voordeur is geweest! Ik baal dus enorm!!! Morgen weer terugbellen of er misschien iets op het postkantoor is afgegeven en dan verder de rest van de week. Inmiddels heb ik de afzender ook een mailtje gestuurd of het misschien retour is gestuurd. Dat laatste hoop ik zelfs dan is het tenminste terecht!
Vanaf nu alleen maar traceerbare pakketjes dus! Die paar euro meer is het zeker waard! Maar het balen blijft… en het zonnetje schijnt nog wel zo lekker.
zaterdag 11 oktober 2008
T-shirts en Marlon Brando
Een aardig wetenswaardigheidje is dat onze huidige populaire T-shirt pas
na de Tweede Wereldoorlog als bovenkleding werd gedragen en daarvoor
alleen als onderhemd door matrozen in Amerika. In 1951 droeg Marlon Brando in de film ‘A Streetcar Named Desire’
zodanig een T-shirt dat dit al snel door veel jongeren werd opgevolgd.
Vooral eind jaren zestig kwam het dragen van gekleurde T-shirts helemaal
in. Ik herinner me nog goed de fel geborduurde, gebloemde T-shirts uit
India. Het borduursel was sterker dan de T-shirt zelf
Over de vorm en de geschiedenis van de T-shirt is hier meer te lezen, ook waarom het met een hoofdletter geschreven wordt
Wil je in 2 seconden een T-shirt opvouwen, moet je beslist hier een kijkje nemen.
En deze had ik al eens eerder doorgegeven: apparaat om T-shirts te vouwen
Tekening T-shirt: zelf getekend op de pc
Over de vorm en de geschiedenis van de T-shirt is hier meer te lezen, ook waarom het met een hoofdletter geschreven wordt
Wil je in 2 seconden een T-shirt opvouwen, moet je beslist hier een kijkje nemen.
En deze had ik al eens eerder doorgegeven: apparaat om T-shirts te vouwen
Tekening T-shirt: zelf getekend op de pc
zaterdag 4 oktober 2008
donderdag 2 oktober 2008
Diploma dochter en jaartje ouder
Na een korte week met zowel maandag als vrijdag vrij, heb ik toch nog
een hele drukke week achter de rug met veel geregel. Na weer een
jaartje ouder te zijn geworden afgelopen woensdag, gaat daar ondanks ik
het al 21 jaar niet meer vier toch nog heel wat spanning aan vooraf
omdat ik totaal geen type ben om in de belangstelling te staan. Het
liefste laat ik dat dan ook heel geruisloos voorbij gaan. Thuis los ik
dat op door een dagje erop uit te gaan met mijn dochter ergens in de
buurt van de datum zelf. Helaas op mijn werk kom ik daar niet onderuit.
Na dat 'feestje' ben ik altijd weer blij dat ik het weer achter de rug
heb. Thuis is het dan genieten van de rust en dat het niet meer hoeft
zoals vroeger met een kamer vol bezoek, heel de avond rennen voor
drankjes en hapjes om vervolgens te horen dat iedereen het gezellig vond
en ik alleen maar doodmoe in mijn bed rol. Ik heb dus voor de 22e keer
weer heerlijk genoten van een leeg huis
Niet iedereen zal dit het ultieme verjaardag vieren vinden, maar ik
zou echt niet anders meer willen. Overigens had ik wel iets heel leuks
gekregen op mijn werk. Behalve bloembollen en een fotolijstje had ik
meters en meters zigzagband gekregen! Echt meters…honderden zelfs(!!!)…
ik hoef nooit meer op een paar cm te letten ))
Maar de week had nog veel meer in petto… Gisteren was de uitreiking van het diploma TCS (Taal & Cultuurstudies) van mijn dochter in Utrecht van 5-6 uur. Ze mag voortaan BA achter haar naam zetten Ze gaat echter nog door met haar studie en is nu bezig met haar master Renaissance. Ik was natuurlijk erg trots dat ze dat toch maar heeft gehaald, want het was behoorlijk zwoegen al die jaren. Ik zou met haar meegaan naar Utrecht. Ze had echter nog een college 's middags en dan zou ik me wel even zelf gaan vermaken. Echter op het laatste moment werd er nog een ander college verzet en moest ze 's morgens ook nog om half 8 de trein nemen. Maar om me nu 8 uur lang in Utrecht te vermaken in mijn eentje was toch wel heel erg lang. Ik ben vroeg in de middag naar Utrecht gegaan met de trein en heb alle aanbevolen winkeltjes weer eens bezocht en… niks gekocht! Ik zag een wolwinkel en bedacht dat ik die zelf helemaal zou kunnen vullen met mijn eigen voorraad… weer niks gekocht Wel ben ik 5 winkels afgeweest om de Anna te kunnen bemachtigen en die heb ik nu ook. Wat heerlijk dat die weer verschijnt! Mijn tas heeft vorige week een 'ongelukje' gehad en ik trof in Utrecht dezelfde, alleen andere kleur. Dus weer happy Om 3 uur trof ik mijn dochter en zijn we samen nog gezellig wat gaan winkelen tot 5 uur. Na de uitreiking snel naar huis (dochter had verhoging) en ons nieuwe huisgenootje ophalen… (komt in ander logje
Maar de week had nog veel meer in petto… Gisteren was de uitreiking van het diploma TCS (Taal & Cultuurstudies) van mijn dochter in Utrecht van 5-6 uur. Ze mag voortaan BA achter haar naam zetten Ze gaat echter nog door met haar studie en is nu bezig met haar master Renaissance. Ik was natuurlijk erg trots dat ze dat toch maar heeft gehaald, want het was behoorlijk zwoegen al die jaren. Ik zou met haar meegaan naar Utrecht. Ze had echter nog een college 's middags en dan zou ik me wel even zelf gaan vermaken. Echter op het laatste moment werd er nog een ander college verzet en moest ze 's morgens ook nog om half 8 de trein nemen. Maar om me nu 8 uur lang in Utrecht te vermaken in mijn eentje was toch wel heel erg lang. Ik ben vroeg in de middag naar Utrecht gegaan met de trein en heb alle aanbevolen winkeltjes weer eens bezocht en… niks gekocht! Ik zag een wolwinkel en bedacht dat ik die zelf helemaal zou kunnen vullen met mijn eigen voorraad… weer niks gekocht Wel ben ik 5 winkels afgeweest om de Anna te kunnen bemachtigen en die heb ik nu ook. Wat heerlijk dat die weer verschijnt! Mijn tas heeft vorige week een 'ongelukje' gehad en ik trof in Utrecht dezelfde, alleen andere kleur. Dus weer happy Om 3 uur trof ik mijn dochter en zijn we samen nog gezellig wat gaan winkelen tot 5 uur. Na de uitreiking snel naar huis (dochter had verhoging) en ons nieuwe huisgenootje ophalen… (komt in ander logje
Abonneren op:
Posts (Atom)