donderdag 17 mei 2012

Meikever in mijn tuin

Vorig weekend lekker in de tuin bezig geweest en met snoeien kwam ik een knoeperd van een kever tegen van ruim 2 cm lang. Vorig jaar zat er zo een al op mijn plaats en heb ik toen goed met een vergrootglas zitten bekijken omdat ik die nog niet eerder had gezien. Meteen op internet gaan kijken en aan de kartelrand opzij, kan het niet missen, dat is de meikever. Nu dus weer in mijn tuin. Vlug mijn fototoestel erbij, maar dat maakt geen scherpe foto's zoals te zien is.
Vroeger had met veel last van meikevers en zijn ze door allerlei pesticiden aardig verminderd. Ze eten namelijk heel graag aan wortels, althans hun nazaten, de engerlingen. Nu is het een zeldzaamheid om ze tegen te komen. Dus wel erg leuk om twee jaar achter elkaar van die zeldzaamheid te mogen genieten. En dat gewoon in mijn tuin. De meikever zat gelukkig ook niet richting moestuin. Hij deed niet eens moeite om weg te vliegen. Ik had zijn dak weggesnoeid en dat heb ik erna maar weer opgelegd.

zaterdag 5 mei 2012

Intuïtief borduren


Al een hele poos wilde ik eens uitproberen hoe dat gaat met intuïtief borduren. Net zoiets als met tekenen en een leeg vel papier voor je en dan nu met Aïda en een naald met borduurgaren. Geen idee nog welke kleuren of hoe en wat. Ik las eens ooit dat als je het herhaalt een mandala wordt. Niet dat het me daar om te doen is, maar meer om dat borduren zonder patroon. Tenslotte heb ik ook al diverse patonen ontworpen in een programma, dus moet dit ook wel lukken. Alleen uithalen is er nu niet bij, gewoon doorgaan dus, ook als de draad niet de goede richting opgaat ;-) Ach het is een probeerseltje en niet voor de eeuwigheid bestemd, dus hoeft ook geen schoonheidswedstrijd te winnen. Normaal let ik wel netjes op dat alle draden dezelfde richting opgaan, maar hier en met slecht licht valt dat niet mee. Ik merkte dat ik nogal pietepeuterig te werk ging in het begin en toch ook wat grotere motieven wilde, maar niet helemaal symmetrisch. Zo ontstonden er al wat draaiingen en scheve hartjes.
Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vind om te doen! Zodra ik wat meer heb om te laten zien, zal ik weer een foto plaatsen.

dinsdag 17 april 2012

Het Berkenhuisje

Vorige week dinsdag fietste ik binnendoor naar huis om bij de boerderij wat boodschappen te halen. Er wordt niet voor niets gezegd dat je producten (groente) het beste in je eigen regio kunt kopen, zo ook eieren. Maar zover kwam ik niet met mijn goede voornemens, want de winkel was dicht en alleen maar open van donderdag t/m zaterdag. Volgende keer dit goede voornemen maar op een andere dag dus.
Zodoende reed ik wel langs het Berkenhuisje. Mensen uit de omgeving van Eindhoven kennen vast dit huisje in de Genneperparken, dichtbij het Heempark en het Milieu Educatief Centrum. Ik zag daar iets waar nog nooit mijn oog op gevallen was. Ik heb dan ook geen idee hoe lang dit er al moet staan, maar ik vond het wel grappig en maakte snel een foto met de gsm. Drie berkenstammen die uitgehold waren en voorzien waren met poppenmeubeltjes. Onderaan staat zelfs een auto en wat hogerop een zitkamer en slaapkamer. Allemaal voorzien van een rood of blauw kleurtje.
Thuisgekomen heb ik snel de website van het Berkenhuisje opgezocht want de URL zag ik daar aan de muur hangen, maar kon niets over deze berkenstammen vinden, wel de geschiedenis van het huisje en dat had ik altijd al graag willen weten. Deze binnenweg Gestelsestraat/Tongelreeppad ken ik zo goed en zag altijd iedere zaterdagavond dit huisje. Wij gingen jarenlang altijd op zaterdagavond naar mijn oma toe in Gestel (Eindhoven). Eerst zat ik jaren achterop de fiets bij mijn vader en daarna had ik mijn eigen blauwe fietsje. Het Berkenhuisje was altijd zoiets als uit een sprookje zo popachtig klein. Het enige wat ik altijd geweten heb dat er een kunstenaar inwoonde met zijn gezin. Nu weet ik eindelijk na zoveel jaar meer over het Berkenhuisje. Een begrip voor velen.

maandag 5 maart 2012

Dronken vrouwspad

Ik had vorig jaar op een blog (Gerda?) zulke leuke creaties gezien van dronken manspad, wat ik hier voor het gemak maar dronken vrouwspad heb genoemd omdat ik de grillige lijnen zelf bewandel en creëer en dat zonder alcohol nog wel :-). Ik vond het vooral grappig om te zien hoe de paden ook tot bollen gemaakt konden worden. Daarom maar eens even een poging ondernomen om er een paar te maken. Ik wilde bekijken of het goed aanvoelt hiermee verder te gaan. Het effect vind ik erg leuk moet ik zeggen. Of je dit maar lukraak moet doen met restjes of met beleid eerst kleuren zoeken, daarvoor heb ik te weinig ervaring in de quiltwereld.

Met fotograferen had ik overigens niet in de gaten dat onze hond er zich ook mee aan het bemoeien was. Dat zag ik pas later ;-)

zaterdag 3 maart 2012

Late kennismaking


Ik heb me nog niet eens voorgesteld en dat wordt onderhand wel eens tijd. Ik woon namelijk al vanaf 8 oktober 2010 bij deze familie. Maar laat ik even bij het begin beginnen.

Mijn vorige baasjes hebben mij uit het asiel gehaald, ik was toen 1 jaar oud en heb daar 10 jaar mogen wonen als binnenkat, eerst op een flat, daarna in een huis. Ze vonden het heel verdrietig om mij weg te moeten doen, maar ik samen met kinderen gaat echt niet goed. Ik word er een beetje stressig van en verlies dan al mijn haren, moet bovendien dan ook heel vaak overgeven. Ik kreeg al speciale brokjes van de dierenarts om minder te spugen, want dat kwam onderhand vanuit mijn teentjes en door dat speciale voedsel werd het wel soms iets minder, maar ik bleef wel wat kaaltjes. Daar ik een gecastreerde kater ben, was mijn kale hangbuik ook heel goed te zien. Met pijn in hun hart zijn ze gedurende een jaar een goed adres voor mij gaan zoeken waar ik veel aandacht zou krijgen om weer gezond te worden. Helaas wilde dat maar niet lukken en de tijd begon te dringen. Er was nog één adres over, maar dat was een beetje eng, want daar woonde ook een grote hond en meer katten, ook moest ik daar dan op een gegeven moment naar buiten. Maar de tijd begon te dringen, want er was weer een kindje onderweg en ze zagen de bui alweer hangen dat ik steeds erger van streek zou gaan raken dan ik toen al was. Dus hebben ze toch maar het besluit genomen om mij met al mijn spulletjes te laten verhuizen naar dat 'enge' huis.

In eerste instantie was ik heel boos en verdrietig tegelijk, want ik wilde gewoon terug naar mijn vertrouwde huisje en baasjes. Sommige katten vonden het in het nieuwe huis wel best dat ik er ineens was, vooral de oudjes, maar de andere deden wat moeilijker. Maar dat was al snel over. Ze accepteerden me eigenlijk ook best snel, alleen ikzelf deed een beetje afstandelijker als altijd enig kat te zijn geweest in huis. Ik ben nu zelfs vriendjes geworden met kater Mobie. We stoeien vaak en dan worden we soms echt kwaad als er eentje verliest, want beide kunnen we daar niet echt goed tegen. We boksen wat af hoor. Ik sta mijn mannetje heus wel.

Met de hond ging het anders. Die was zeer geinteresseerd in mij met alles wat ik deed en nog steeds is het een grote bemoeial. Ik gromde dan flink en haalde uit, dat hield hem wel op een afstandje. Af en toe in het begin bloedde zelfs zijn neus en kwam er een korst op. Van een kater, die er nu niet meer is (BoBo is overleden zomer 2011) leerde ik dat je een stapje naar voren moest zetten en net doen of je hem wilde pakken, dan loopt hij weg en denkt dat je achter hem aan komt. Maf beest, maar het hielp wel. Dat doet hij nu geregeld. Hij doet je niets. Ik eet zelfs uit zijn etensbak. Maar als hij al eet en ik wil er ook bij, dan begint hij wel te grommen en ga ik dan maar weer bij de kattenbakjes eten. Geregeld neem ik zijn slaapplek in bezit, ook dat vindt hij prima, dan legt hij zijn kop erbij of steekt een poot uit om er toch op te liggen. Een keertje deed ik net of ik niks zag of merkte en ben gewoon op die poot gaan liggen. Hij trok niet eens zijn poot terug al keek hij wel steeds het baasje verbaasd aan van er nu weer gebeurde.

Dan ineens gaat de deur wagenwijd open na een half jaar en mocht ik naar buiten, lekker op stap met Mobie en Bobo. Een wereld ging er letterlijk voor mij open. Vooral Mobie heeft me de buurt laten zien en we gingen vaak 's nachts samen op stap en kwamen pas tegen de morgen weer via het slaapkamerraam binnen. Ik had al snel door dat je via de kiwiplant zo naar boven kon klauteren. Wat spannend was dat allemaal. Ik liep wat af over over het schuurdak. Wat later durfde ik ook gewoon alleen en kreeg er zelfs een vriendje bij, een kat van de buren. Ik ging gewoon bij hun naar binnen brokjes eten en sliep bij hun op de plaats. Gelukkig moest deze kater ook speciale brokjes eten, net als ik. Nu kan dat niet meer zo vaak omdat zij twee jonge katjes erbij hebben en het luikje voortaan gesloten wordt.

Ik kan nu wel zeggen dat ik weer gelukkig ben al heeft het best een tijdje geduurd. Ik wil hier nu denk ik ook niet meer weg. Ze hadden gelukkig heel veel geduld met mij. Ik heb al mijn haren weer terug en zelfs zit er nu 'ondergoed' bij. Een grote kraag van haar zit er nu om mijn hals, dat had ik alleen maar de eerste jaren en daarna niet meer. Ze vinden me zelfs lekker zacht aanvoelen en krijg dan ook heel veel kriebeltjes en al helemaal als ik daarom vraag. Er zijn wat foto's naar mijn vorige baasjes gegaan en die zeggen dat ze geen beter adres voor mij hadden kunnen vinden. Ze vinden mij er heel goed uitzien zelfs, net als in hun beginjaren. Nou word ik komende lente al weer 12 jaar en doe natuurlijk net of ik veel jonger ben, vooral buiten.

En het mooie is, dat ik die hele dure speciale brokjes van de dierenarts ook niet meer hoef te eten, want mijn huidige baasje is er achtergekomen waarom ik moest spugen. Ik heb gewoon een granenallergie. Als ik andere brokjes eet zonder granen gaat alles prima en die brokjes zijn goedkoper dan die van de dierenarts. Bovendien krijg ik nu ook nat voer en dat vind ik me toch heerlijk! In het begin durfde ik daar bijna niet aan te likken, maar nu eet ik gezellig met de rest mee. Iedereen krijgt maar een beetje nat voer en als je dan nog honger hebt, kun je dat aanvullen met brokjes, die er altijd staan. Als ze op zijn, laat iemand het altijd wel weten door flink te mauwen bij het bakje. Er is ook altijd een verse bak met water voor ons. Op mijn meegebrachte kattenbak met hoge randen zitten de andere katten veel liever dan op hun eigen bak die ernaast staat. Die gebruiken we dan maar als reserve en in nood als er twee tegelijk ineens nodig moeten. Maar inmiddels zijn de drie oudjes afgelopen jaar overleden en nu ben ik de oudste samen met dat jonge grut.

Nou dat was het wel zo'n beetje. Ik had natuurlijk al jaren een naam, namelijk Paulus, maar zo ongeveer heten de buren ook, dat vinden ze daarom een beetje vervelend om me zo te roepen, daarom heb ik nu heel sjiek ook een achternaam erbij gekregen of een dubbele, net zoals je het wilt zien, namelijk Mouse. De naam voor buiten spreek je dan ook uit als mou-ous, daar reageer ik namelijk goed op omdat die lijkt op mijn voornaam. Voor binnen gebruiken ze mijn oude en nieuwe naam door elkaar omdat ik naar de klanken luister. Als ze Mousie roepen kom ik ook. Hoewel ik echt geen grote of kleine muis ben! Maar ik heb er in de zomer zelf al wel een gevangen. Ik was enorm trots, mijn huidig baasje was er niet zo gelukkig mee om hem binnen te vinden. Dat snap ik nou niet. Breng ik een leuk cadeautje mee omdat ze altijd zo goed voor me zorgen en dan willen ze hem niet. Nou dan geef ik maar voortaan kopjes met veel geluiden, dat vinden ze volgens mij ook erg leuk.

Update: Op zondag 2 juni 2019 heb ik hem helaas moeten laten inslapen bij een dierenartsbezoek doordat hij zijn pootje had gebroken en niet in al te goede conditie was voor een operatie en herstel. Hij was ook al 2 jaar lichtelijk dement en had niet meer zo in de gaten wanneer hij gegeten had of niet. Ik zal je missen vriendje!

donderdag 1 maart 2012

Gewichtsconsulent


Vanaf vandaag is Nederland weer een gewichtsconsulent rijker ;-) Mijn dochter is vandaag geslaagd voor gewichtsconsulent met een 8,4.
Goed hoor meisje! Je hebt er hard genoeg voor gestudeerd!
Op naar het examen van de andere studie nu ... orthomoleculaire voedingsleer (HBO-niveau)

Update: Ook voedingsleer (HBO) heeft ze inmiddels gehaald!