zondag 19 juni 2011

Bobo


Het heeft eventjes geduurd, maar ik kon gewoonweg nog niet beschrijven dat ik weer een kater (Bobo) dit keer heb moeten laten inslapen (8 november 2010 Mimi). Het lag wel in de lijn der verwachting dat dit ergens binnen een paar jaar zou gebeuren, maar wanneer is nooit te zeggen.
Ik zal even bij het begin beginnen. Vorige week met Pinksteren zat Bobo niet met etenstijd bij de andere poesjes. Kan gebeuren, hij slaapt ook altijd diep. Nadat ik hem ook 's avonds niet had gezien, ging mijn alarm af, waar is Bobo? Slecht geslapen natuurlijk want ik maak me snel zorgen en 's morgens tweede Pinksterdag, 13 juni, meteen gaan zoeken. Vanaf mijn slaapkamerraam dacht ik hem te zien liggen onder een struik voor in de tuin. Al op het ergste voorbereid, trok ik handschoenen aan, maar toen ik hem aanraakte, was ik zo blij dat hij leefde. Ik nam hem op en nam hem mee naar achteren en liet hem zachtjes weer los in de keuken. Hij zakte echter door zijn achterpoten, liep toch nog heel snel, op zijn voorpoten, maar zijn achterpoten sleepten achter hem aan! Dit was geen goed teken en erg om te zien. Hij probeerde zich nog te verstoppen. Ik legde hem voorzichtig op een zacht kussen op de vloer in een hele grote doos. Als ik hem aanraakte, gilde hij het uit. Ik dacht meteen aan pijnstillers en de dierenarts. Dit kon echt niet een dagje wachten! Ik kon gelukkig om tien over twaalf al komen. Ik vreesde echter al het ergste. Samen met mijn dochter hebben we eerst zijn pootjes nog wat schoongemaakt, want daarop hadden vliegen al diverse eitjes gelegd. Met lauwwarm water met wat azijn hebben we zo goed als het ging allle viezigheid kunnen verwijderen. Het arme dier! De dierenarts vertelde dat hij een bloedprop in zijn aders had en die verstopte de doorvoer van het bloed naar zijn achterpoten. We hadden al gezien dat zijn kussentjes onder zijn poten paars waren en niet meer roze. Haar advies was dan ook in laten slapen omdat hij echt zulke vreselijke pijn had en er niets aan te doen was. Er was geen bloeddruk meer te horen in zijn buik en liezen. Zelfs het inslaapmiddel werkte niet goed omdat het bloed niet meer goed doorstroomde, daarom duurde het langer en kreeg hij daarna nog een extra spuitje. Gelukkig sliep hij zelf al heel snel in, maar voordat zijn longen ophielden, duurde nog wel even. Daar ga je dan met een levenloos dier weer naar huis. Zo snel alles is gegaan en zo onverwacht. Wel beter voor hem nu. Hij is nu beter af en zonder pijn. Mobie, de jonge kater, is nog vier keer naar zijn doos gegaan om te kijken of het wel echt zo was wat hij zag. Ook de hond heeft nog afscheid kunnen nemen en even geroken. Daarna kwamen wij in actie om zijn laatste eer te bewijzen.
Bobo was een zwerver en is jaren geleden aan komen lopen. We zagen hem regelmatig op bezoek komen, maar ook weer vertrekken. Hij was echt niet zo aardig ook. Hij zag er goed doorvoed uit, dus dachten we altijd dat hij wel een thuis zou hebben. Maar het kon natuurlijk ook dat hij diverse plaatsen had waar hij kon eten. Bij ons lag altijd genoeg oud brood voor de vogeltjes en het oude voer wat ik 's avonds buiten gooide voor de egel. Een straat verder woonde een oude man en deze kater, of in ieder geval anders leek hij erop, lag daar altijd in zijn portiek. De man ging weg, verhuisde of is overleden en waar was de kater? Ook een gezin met hele kleine kinderen had zo'n uitziende kater (gehad?). Het was echt een buitenkater en wilde altijd een geurvlag achterlaten. Misschien dat hij daarom buiten moest wonen? Ook bij de staartaanzet had hij altijd pijn. Trekken aan de staart? Was dat de reden dat hij liever hier was dan daar? Geen idee. Meneertje zagen we in ieder geval regelmatig in en rond het huis. Eigenlijk al jaren. In een winter van zo'n tien jaar terug ontdekte ik dat hij in mijn garage sliep en is nooit meer weggegaan. Naarmate hij ouder werd, heb ik hem binnengehaald. Vond het zo zielig, het leek anders wel een tweederangs kater zo. Hij wachtte altijd geduldig tot iedereen had gegeten en at dan rustig alles op wat er dan nog lag. Als er weinig lag, zorgde ik wel dat hij alsnog wat kreeg. Zo kwam hij steeds meer en meer binnen en veranderde ook zijn karakter van een sikkeneurig mannetje in een hele aardige kater, zoals al mijn poesjes ook zijn. Toen we Mobie hadden, voedde hij hem zelfs op, leerde hem muizen vangen en nog veel meer. Het werden echt goede vriendjes. We hebben nooit geweten hoe oud hij in werkelijkheid was. Vorig jaar moesten we voor het eerst met hem naar de dierenarts en ook toen werd al een hartruisje geconstateerd. Ze konden niet vaststellen hoe oud hij was. Wij zeiden maar steeds iets tussen 15 en 20 jaar. Hij heeft het in ieder geval goed bij ons gehad. Ook met de komst van de hond, had hij een hele aparte benaderingswijze naar hem toe. De hond wachtte tot Bobo een stapje naar voren deed en ging dan rondjes rennen met Bobo achter hem aan. Dat uitdagen vonden ze samen prachtig en was zo leuk om te zien! Hij lag erg vaak op mijn schoot de laatste maanden en was superlief. De gewenning is nu weer om zijn gewoontes van alle dag niet meer mee te maken. Het is goed zo!

zondag 12 juni 2011

Boek: Country Softies

Door mijn consuminderblog ben ik o.a. ook bewuster omgegaan met het kopen van tijdschriften. Ik koop er lang niet meer zoveel als voorheen en koop daarvoor in de plaats liever regelmatig een leuk naslag boek. Het fijne is vaak dat je in een groot gedeelte van boeken tegenwoordig kunt bladeren op internet. Er staat ook niet zoveel reclame in als in een tijdschrift. In het afgelopen jaar heb ik er dan ook een aantal gekocht, als een cadeautje voor mezelf vanwege het goed bezig zijn met consuminderen voor klussen uit te laten voeren door anderen. Dat kunnen zowel handwerkboeken zijn of over gezondheid. Een complete koopstop is -gelukkig- niet nodig, maar iets minder kopen vond ik wel noodzakelijk. Ik laat maar af en toe wat boeken zien hier die ik het afgelopen jaar heb gekocht. Zo dit keer een boek van Amy Adams en het heet: Country softies. Toen ik het zag was ik eigenlijk meteen verkocht. Toen er vorige maand een leuke extra korting bovenop kwam van 10% heb ik het daarom toch maar besteld. Op de site staat een knop voor Preview om het boek gedeeltelijk te bekijken. Er staan zulke leuke knuffels in om te maken. Al zou ik het zelf wat mooier afwerken allemaal, want daar heb ik nog steeds wat moeite mee om het bewust slordiger te laten. Erg leuke ideeën en patronen staan erin!
Ik handwerk met mate momenteel en dat is ook zo met al mijn andere hobby's. Van tijd tot tijd ben ik weer wat intensiever met het een bezig en dan weer met het ander. Nu wat meer met de tuin. Het is te weinig om steeds wat van handwerken te laten zien -voornamelijk haken nu- wat ik onder handen heb, vandaar dan maar wat recentelijk aangeschafte leuke boeken. Door niet meer dagelijks te bloggen op mijn consuminderblog, hoop ik ook hier wat meer te kunnen beschrijven. Ik moet hier even nog een balans in gaan zoeken :-) Ik ben natuurlijk met meer bezig dan consuminderen (= voedsel, gezondheid, tips consuminderen e.d.) en daar begon het wel op te lijken met dat dagelijkse bloggen, vandaar dat ik ook hier de draad weer opneem. Dit blog gaat tenslotte ook over meer dan over handwerken alleen. Zo kan ik meer kanten tegelijk in waarmee ik me op een bepaald moment mee bezig houd.

zondag 5 juni 2011

Tadaaa... Victoriaanse letter M is af!


Met deze mooie dagen is het natuurlijk heerlijk om buiten te borduren. En dat heb ik dan ook gisteren gedaan. Ik kon het alleen gisteren niet meer voltooien, omdat de hond er met het telpatroon vandoor was gegaan en er leuke happen uit had geknauwd. Daarom moest ik vanmorgen eerst op zoek naar het originele patroon, ver weg ergens op een externe schijf. Vanmorgen maakte ik de begin draai van de M en daarmee was het werkje voltooid. Dat voelt weer goed aan dat er weer iets af is! Er ligt nog genoeg, alleen geen borduurwerk meer en dat vind ik toch wel fijn om afwisselend bezig te zijn met diverse handwerktechnieken. Dus binnenkort toch maar weer aan een nieuw borduurwerkje beginnen. Nu eerst weer even verder haken.

Als achtergrond op de foto zijn de duizendschoonplantjes te zien, familie van de anjer. Ik vind het net schilderijtjes. Je hebt zowel de eenjarigen als tweejarigen. Ik heb geen idee wat ik nu in mijn tuin heb staan. Vaak zaaien ze zichzelf ook nog uit en dat hoop ik dan maar dat dit jaar weer gebeurt. Ze bloeien ook erg lang.

donderdag 2 juni 2011

Boek: Knit Your Own Dog

Een ander ontzettend leuk boek wat ik onlangs binnenkreeg was van Sally Muir en heet Knit Your Own Dog. Ik kon via een Amerikaanse site even een blik in het boek werpen, maar veel zag ik niet. Maar wat ik zag, vond ik zo enig dat ik het boek toch maar snel heb besteld in Engeland. Momenteel is het een stuk duurder dan wat ik ervoor betaalde, maar nog steeds is het niet zo erg veel. Het kan echt met de dag schelen qua prijs. Het boek is zelfs nog leuker dan ik dacht dat het was! Onze hond, een husky, stond er ook bij! Ik wil ze wel allemaal maken, zo leuk dat ze zijn! Maar helaas wachten andere dingen op me en gaan die eventjes voor. Tzt trippelt er vast hier op een van de logjes nog wel eens een husky voorbij volgens mij :-) Nou ja trippelen …een husky trippelt niet, die is wat over enthousiaster in zijn doen en laten en maakt daarom dan ook regelmatig gekke bokkensprongen zowel in huis als diverse rondjes door de tuin.