Gehaakte zwarte sjaal



Al eerder was ik met een zwarte sjaal begonnen met haken, maar het patroontje beviel me uiteindelijk niet en de sjaal werd weer uitgetrokken. Een oud patroontje van begin vorige eeuw bood uitkomst, al gaf het geen begin en einde aan. Na wat priegelen en proberen was ik tevreden met mijn eigen resultaat en haakte erop los. Het is meer een siersjaaltje geworden en niet echt voor in de vrieskou. Prima voor op een T- shirt.

Het is gehaakt met een haaknaaldnummer 2,75 van Clover. Tegenwoordig mijn favoriete maat om mee te haken. Het garen is nog uit een geërfde voorraad van het merk 3 Suisses, ergens uit een ver verleden, jaren 60 denk ik zo. Je had toen van die catalogi met al die leuke stripjes met draadjes erin.

Uit anderhalf bolletje van 50 gram is deze sjaal gehaakt. Inmiddels ben ik ook begonnen met een exemplaar van dikkere kwaliteit. Zelfde patroontje, naald 5.

Het leuke van zo'n sjaal is dat je het een aantal keren kunt draaien voor een leuker effect.

Vanmiddag was dan eindelijk de fotosessie. Dit keer werd model Mobie uitgenodigd c.q. was hij de pineut. Eerst vond hij het maar erg vreemd wat er om zijn nek werd gedrapeerd. Zijn ogen spraken boekdelen. Moet ik dit fijn vinden of niet? Uiteindelijk vond hij het toch wel lekker en aangenaam en verdween de kop er zelfs helemaal onder. Onze jaloerse hond begon al snel te mopperen en wilde ook een rolletje met de sjaal. Dus de sjaal werd ook om zijn nek gelegd. Maar daar was het meneer helemaal niet om te doen. Lekker touwtje trekken met z'n tweeën, dat is pas leuk. Ermee weghollen en uitdagend erachter aan te hollen. Het model wilde dus niet echt stil zitten en de sessie werd uiteindelijk maar gesloten.

Mocht ik hetzelf niet meer dragen, weet ik in ieder geval nog wel een paar liefhebbers!