Stofjes Ohio

Dan zit je wat te surfen, bekijkt en smult wat er allemaal voor mooie stofjes zijn in Amerika en plotseling zie je dat bij 'Sale' de stofjes voor slechts 1 dag 3 dollar per yard zijn. Tja ... uhmmmm, dat is dan wel heel interessant! Mijn hart bonsde, zal ik, nee toch maar niet of toch maar wel? Ja dus toch wel en bezweken voor het stofjesvirus. Met de verzendkosten erbij ($ 13,95 per envelop) komt het omgerekend dan neer op € 3,78 per yard, dat is € 0,94 per fat quarter. Dat is nog eens een leuk prijsje!!!

Ik heb dit bestellen al vaker gedaan en blijf altijd netjes onder de 28 dollar zodat het rond de 22 euro uitkomt. Tot nu toe nooit problemen gehad met invoeren omdat het zo is toegestaan. Het blijft natuurlijk altijd een risico een pakketje van zover laten komen, daarom alleen al wil ik nooit voor een groot bedrag bestellen.

Wat nog nooit is gebeurd, van bestellen 's avonds tot het ontvangen, heeft maar 8 dagen geduurd en dat met deze dagen voor de feestdagen nog wel! Meestal duurt het toch wel minimaal 10 dagen, meestal 14 dagen en zelfs ooit 3 weken.

Maar nu wil ik even niets meer bestellen. Ik heb genoeg en kan goed putten uit eigen voorraad. Alleen soms moet je mooie kansen niet voorbij laten gaan ... toch ;-) Zoiets maakt je toch weer een beetje gelukkig. En zolang het kan, is een voorraadje achter de hand toch nooit weg.

Zandlopertjes

Nu ik twee weken vakantie heb, heb ik de doos met mijn zandlopertjes weer eens tevoorschijn gehaald. Ik heb er 28 stuks bij sinds de zomer. Dit keer veel in donkerrode en gele tinten en willekeurig neergelegd voor de foto. Niet veel voor zo'n lange tijd, maar in ieder geval weer wat meer.

Ook heb ik een poging gedaan er een styk of vijf voor de proef met de naaimachine te maken, want het wordt zo wel een heel lang jarenproject vanwege tijdgebrek. Ik moest er echter 2 uithalen in het midden, omdat ik dat nog niet helemaal in de vingers had. Daarna ging het al wel beter. Weet alleen niet of ik dit zo ga doen of toch met de hand. Met de hand vind ik het wel ontspannender (zitten op de bank) ook al gaat het niet zo snel. En al helemaal niet in mijn geval omdat ik alles aan de achterkant ook netjes afwerk met de knoopsgatensteek, een soort borduren om de rafeltjes voor te blijven. Als het zo'n tijd blijft liggen, gaat het gegarandeerd (hier) rafelen en dan ben ik verder van huis. Dat is puur mijn ervaring van een andere keer (moest het toen tussendoor verplicht wassen door een jong kattenongelukje... ). Daarom dan maar dubbel werk en meteen afwerken aan de achterkant.

Ik weet nog steeds niet hoe groot ik het geheel ga maken, daarom ben ik gisteren begonnen ze aan elkaar te zetten om te kijken hoeveel ik er nog moet maken en van welke kleuren. Dat overzicht heb ik nu niet met stapeltjes zandlopertjes voor me. Best spannend. Dit doe ik met de hand en ook dit wordt weer meteen netjes afgewerkt dat het niet kan gaan rafelen.

Ik denk erover om er een hoes van te maken voor om een oud eenpersoonsdekbed of een oude slaapzak. Dat is toch te dik om door te pitten. Misschien alleen vastmaken door de bovenlaag van het dekbed of slaapzak. Geen idee nog precies hoe en wat, maar dat komt vanzelf wel. Voorlopig ben ik bezig te puzzelen welk zandlopertje en waar aan elkaar te naaien met de hand zodat de kleurtjes mooi verdeeld zitten en dezelfde lapjes niet te dicht bij elkaar zitten. 

Ik ben pas bij het 4e zandlopertje aan elkaar vast te maken :-) Uiteraard krijg ik hulp van het kattenspul en de hond. Die geven er steeds een andere volgorde aan. Vast bekend gegeven voor poezen- en hondenbezitters.

Mijn nieuwe werkspeeltje

Bij ons op het werk zijn nog sporadisch wat normale telefoontoestellen, omdat vanwege het flextijdperk iedereen voorzien moet zijn met een mobiel. Tot nu toe was ik de dans ontsprongen, omdat ik als laatste nog een telefoon op de hele verdieping heb. Ook heb ik geen flexplek, maar gelukkig als uitzondering een vaste plek vanwege de grafische programma's die niet op het netwerk kunnen staan (licenties), maar wel op een losse laptop.

Vorige week kreeg ik dan ook mijn werkspeeltje in ontvangst. Mijn collega's zijn hier al 2 maanden aan gewend, maar voor mij is het helemaal nieuw. Zelfs echt 'nieuw'. Het is een Samsung Galaxy S II. Mijn eigen gsm is er nog eentje uit het prehistorisch tijdperk (7 jaar oud) en daar beheers ik zelfs niet eens alle mogelijkheden van omdat het niet mijn interesse had. Nooit geweten bv hoe de voicemail werkt. Op de pc puzzel ik altijd van alles uit, maar om de een of andere reden heb ik nooit iets met een gsm gehad. (Komt vast door het kleine formaat.) Enkel mijn dochter heeft mijn nummer. Braaf neem ik de gsm iedere dag met me mee om vooral bereikbaar te zijn.

En dan nu ineens een super moderne werkmobiel met alle technische snufjes voorzien. Hemeltje, ik loop echt achter! Niet meer zo omslachtig sms'en of eerst via diverse tikken in het menu, nee, nu schuif ik enkel wat met mijn vingers, raak wat aan en floep daar komt het al. Wat een luxe! Lekker plat en ook groter :-) Goed duidelijk te lezen. Ik heb natuurlijk flink zitten spelen afgelopen weekend. Het lijkt wat meer op een 'pc' dus dan wil ik alle knopjes wel uitproberen. Er begint al van alles te dagen, hoewel nog veel abracadaba is aan vakjargon.
Er is me inmiddels ook uitgelegd dat ik nog een Wifi-code in moet voeren om op internet te komen. Wifi-code? Hebben wij dat ook dan? Ja dus. Ooit is dat wel aangevraagd door dochterlief blijkt nu, zelfs ergens opgeschreven in 'een boekje' van KPN. Tja, zoek daar maar eens naar dan. Ik had alles van de pc in een map zitten, maar juist daar ligt nu niets in. Tuurlijk niet. Ik moet dus de komende tijd naar dat nummer gaan zoeken in weet ik wat voor 'iets' van KPN. Dat wordt hele stapels en mappen uitspitten. Mijn ervaring om KPN te bellen, ligt me nog te vers in het geheugen, daar begin ik echt niet meer aan. Dan nog liever alles na gaan pluizen. Mooie stok achter de deur om alles goed uit te zoeken en te archiveren weer.

Het leuke is dat je er ook mee kunt fotograferen. Dat kon mijn oude ook wel, maar de kwaliteit was bar en bar slecht en ik kon niet eens de foto's op de pc zetten. Nu dus wel. Tenminste ... er moet iets geïnstalleerd worden en dat weigerde en e-mails versturen lukt nog niet vanwege de Wifi-code.
Maar wel leuk! Mijn eerste foto heb ik al gemaakt van de hond :-) (Kan 'm alleen nog niet laten zien.)
Ik ga nu iedere dag wat verder puzzelen en ontdekken wat ik ermee kan doen.
Oh ja en vanmorgen heb ik me ook al wakker laten kraaien door de digitale haan die erop zit ;-) De hond wilde meteen meteen naar buiten! Met de wekkerradio blijft hij gewoon doorpitten ...

Eerbetoon en voorraad

Mijn favoriete webshopwinkel Sylka Online gaat sluiten. Via QJoke zag ik ooit een doos met prachtige batikstoffen op haar weblog staan en kon toen de verleiding niet weerstaan om ook voor het eerst online een verrassingspakketje te bestellen van roosjesstof (in 2008 volgens mij). Ik genoot enorm en ieder lapje ging 'tig' keer door mijn vingers. Het ene pakketje na het andere pakketje werd toch regelmatig door mij daar besteld, meestal verrassingspakketten. Ik had daarvoor amper vooraad aan quiltstofjes dus dat begon nu een beetje te groeien. Goede service, altijd keurig verzorgd met een trace and track nummer. Het plezier om het pakketje te ontvangen, de hilariteit met open maken en de doos die in beslag genomen werd door een nieuwsgierige poes of hond en dan het zelf genieten natuurlijk, het aaien en ruiken van prachtige stofjes en andere leuke hebbedingetjes op handwerkgebied. Het geluksgevoel was niet te omschrijven. Mijn dag kon dan niet meer stuk.

En dan ineens, met alle begip waarom, stopt Sylka Mode. Vanaf september was de verkoop 40%, in oktober 50% korting en de laatste week van november 60% korting. Vanaf 1 december stopt de winkel en gaat de webshop nog even door tot 1 januari en dan is het echt einde verhaal. Ze gaat wel verder met een kleinere webshop, ik ben benieuwd!

In september kocht ik al leuke opruimingspakketjes voor mijn hobby handwerken en in oktober volgden er al meer. Hoort niet echt bij mijn consuminderbeleid (mijn andere blog), maar deze koopjes kon ik echt niet weerstaan! Ze maken me gelukkig! Dat is met geen prijs te betalen. In november kwamen er steeds meer leuke opruimingspakketjes die mijn interesse hadden en ook daarvan kocht ik er. Van stofjes, borduurgaren, haakgaren, ritsen tot haspels kant toe. Heerlijk zo'n leuk voorraadje aan te leggen! Net een eigen winkeltje!

Onlangs was ik nog bij een zeer bekend fourniturenwinkeltje in Eindhoven (had verjaardagscadeaubon) en zag hun prijzen, een knorrige meneer die vertelde dat het niet veel scheelt of ze nog wel doorgaan en knikte naar de prijs van het kant wat ik wilde laten knippen. Ik had opruimingskant/band en werd alsnog genept. Ik had 7 haspels waarvan ik wat wilde en uiteindelijk thuis had ik er maar van 6 gekregen. Alles werd eerst op de grond gegooid en daarna inelkaar gevouwen zodat het niet meer was na te gaan. Dus de winst van de opruiming was al weg. Ik moest thuis eerst die bol helemaal ontwarren en ontdekte het toen pas. Nog slechte kwaliteit vol naden ook! Voelde niet lekker aan. De winkel was bovendien nog verder dichtgegroeid en de paden zijn alleen door maatjes 36-40 nog normaal te bewandelen.
Tja dan winkel ik ook liever voortaan vanuit mijn bureaustoel achter de pc!

Maar om terug te komen op mijn voorraad. Ergens voelde ik me schuldig bij ieder pakketje wat ik bestelde de laatste weken, maar het is toch ook heerlijk om thuis wat voorraad te hebben en niet voor ieder wissewasje naar de winkel te hoeven. Nu kan ik het in ieder geval nog betalen en wie weet als het pensioen in zicht komt niet meer. Het pensioengeld verdwijnt als sneeuw voor de zon momenteel bij de pensieonverzekeringen! De voorraad is mijn ouderdomsvoorraadje, maar dan in goederen :-) Mijn dochter geeft me gelukkig groot gelijk! Ze weet hoe ik van al die kleurtjes kan genieten ;-) Uren en uren lang. Daar kan geen enkele therapie tegenop (volgens mij dan en in mijn geval want heb er nooit gehad)! Helemaal ontspannen kom ik dan van de zolder af :-)

Moet dus wel 100 jaar worden als het niet meer is, net als alle andere handwerksters en creativelingen ... ;-)

Pammetje



Pammetje 1991 -2011

Vanmorgen heel vroeg is Pammetje naar het kattenhemeltje gegaan. Ze is heel rustig ingeslapen en heeft de respectabele leeftijd van ruim 20 jaar gehaald. Pammetje is de derde poes die ik binnen een jaar heb moeten afgeven. Dat is in het verleden al vaker gebeurd dat er drie dieren in een jaar vertrokken; dit was ook de derde keer, dus hoop ik dat het nu niet meer voorkomt bij de dieren die ik nu nog heb.

Pammetje was twee jaar toen ik ze uit het asiel haalde in de zomer van 1993 samen met Mimi die toen een jaar was. Pammetje is altijd een zorgenpoesje geweest en was erg traumatisch met een heel eigen karakter. Het heeft heel lang geduurd voor ze ons accepteerde en ook onze andere dieren. Dit in tegenstelling met Mimi. Het is altijd een apart poesje geweest. Maar daarom heb ik er denk ik ook zo'n band mee opgebouwd in al die jaren doordat ik haar vaak zo intens moest verzorgen. Ze was vaak ziek en ik had nooit gedacht dat ze zo oud zou worden, de oudste kat die ik tot nu toe heb gehad. Joris, de rode kater, was ook 20, maar net 2 maanden jonger toen hij overleed. Vreemd genoeg sloot ze altijd net vriendschap met een dier hier als dat dier binnen korte tijd overleed. Dan stond ze weer alleen en was ze weer heel traumatisch daarvan.
Alle katten worden hier best oud, zo'n 17-20 jaar meestal en de andere allemaal tussen 12-14. Als ze eenmaal de 14 hebben gehaald, worden het oudjes.

Vaak moest ik wel weer met Pammetje voor iets naar de dierenarts. Het begon met een misrekende sprong van de schuur dat ze haar pootje brak en in het gips moest. Dan weer een kaal kopje waar maar geen haar op wilde groeien meer, dan weer eczeem enz. Ik heb heel wat zalfjes uitgeprobeerd tenminste. De laatste jaren was de dierenarts uitgeprobeerd met zalfjes en ben ik daarom maar zelf op zoek gegaan. En die hielpen gelukkig wel! Met eindeloos geduld, veel op schoot laten liggen en aaien, de juiste middelen, werd ze dan altijd weer beter. Ik heb veel gedacht in die jaren dat ze het niet zou halen, maar mijn dochter zei dan altijd: "Mam, jij haalt ze er altijd weer door." En dat klopte, maar haar leeftijd begon ook te tellen inmiddels. Vaak wilde ze een poosje niet meer eten en kon ik haar met toefjes slagroom of rauwe vis wel weer langzaam verleiden toch aan het eten krijgen samen met spuitjes met lauwe bouillon toegediend in haar bekje om uitdrogen te voorkomen. Dan at ze ineens weer zelf en ging het weer lang goed met de dame.

Nu was er afgelopen donderdag weer zo'n moment dat ze wel naar het etensbakje liep, maar direct weer terugliep naar haar slaapplekje. Een dagje kan geen kwaad, tenslotte had ze 's morgens nog wel gegeten. Echter vrijdagochtend, ik had gelukkig vrij, wilde ze weer niet eten en begon ik meteen met de bouillon toe te dienen om de paar uur in de hoop dat ze weer zelf trek zou krijgen. Ze ging nog wel steeds van houding veranderen, knorde volop, dus had ik nog hoop genoeg dat het dit keer ook wel weer goed zou komen. Ze vond het altijd heerlijk om buiten op de stoel of tafel te liggen en het zonnetje scheen zo lekker dat ik haar zelfs even buiten had gelegd wat ze wel heerlijk vond, zag ik aan haar snoetje.

Ik was naar de winkel gegaan om slagroom en vis te halen. Maar ze had er echt geen zin in. Maar ook dat lukt nooit meestal meteen. Ze ging nog wel haar behoefte doen, maar bleef dan een paar meter van haar slaapplaats zitten. Op zich ook niet zo vreemd, maar de granieten vloer is daar koud dus toch maar even geholpen en dat vond ze goed.

Zaterdagmorgen begon ik weer met het toedienen van bouillon en ze stribbelde weer behoorlijk tegen zoals altijd, pit zat er nog genoeg in. 's Middags vond ik haar er moe uitzien en ze rook vreemd. Een lucht die ik herkende van Mimi op het laatst. Zou het dan dit keer echt niet lukken haar weer aan het eten te krijgen of wilde ze zelf niet meer? De hele avond heeft ze op een dikke badhanddoek op me gelegen (als ze ziek was, vond ze dat altijd het fijnste), terwijl ik tv keek en haar pootjes warm wreef die maar niet warm wilden worden. Ergens vertrouwde ik het toch niet zo erg meer. Heel laat op de avond stribbelde ze ook niet meer tegen toen ik haar bouillon gaf. Ze leek weg te zakken in een coma, maar af en toe voelde ik nog wel reactie in haar pootje en verlegde ze haar kopje. Een laatste ronkpoging hoorde ik ook nog. Daarna viel ze steeds verder weg. Drie diepe zuchten en ze was ineens vredig ingeslapen.

Het moment om naar de dierenarts dan te gaan, is voor iedere poes weer anders. Bij haar al helemaal omdat ze na een paar dagen altijd wel weer wat opknapte. Vreemd is dat het nu toch wel voor mij. Maar gezien haar leeftijd heb ik er wel vrede mee, al pink ik wel af en toe een traantje omdat dit oude dametje er ineens niet meer is. Gelukkig is alles snel gegaan, is ze zelfs gewoon thuis overleden en heb ik de rit in de auto niet hoeven te maken, wat ze altijd vreselijk vond.
Rust zacht lieverdje, ooit kom ik je opzoeken.



Weer een dagje ouder

Op zaterdag 1 oktober was het de warmste dag sinds begin 1908. Het voelde aan als een zomerdag in plaats van een nazomerse herfst. Op deze dag ben ik zelfs ook weer een dagje ouder geworden en heb ik zelfs een 6 voor mijn leeftijd gekregen. Raar idee, vind het ook erg moeilijk om ernaar te kijken, het ziet er al zo oud uit! Zal wel even wennen zijn omdat getal me eigen te maken. Van binnen voelt het zo helemaal niet, maar dat vond ik ook met de 3, 4 en 5 ervoor. Vreselijk en ik heb me er gewoon bij neer te leggen, want we gaan ten slotte niet terug in de tijd en dat is maar goed ook. Ik weet heel wat meer dan tien jaar terug bijvoorbeeld en tien weer daarvoor. Je kennis en kunde blijft maar groeien. Ik werk nu ook alweer 42 jaar en moet nog 5 jaar. Gelukkig heb ik een leuke (bijna) fulltime baan, maar moe ben ik 's avonds altijd wel.
Toen ik kind was, was het echter ook altijd zonnig weer geweest, want zover ik weet heb ik al mijn kinderfeestjes buiten gevierd. Pas later waren er veel echte herfstdagen geweest. Gisteren was dus meteen ook een beetje nostalgisch wat weer betreft voor mij.

Ik ben met mijn dochter de hele zaterdag naar Antwerpen geweest. Heerlijk bijgepraat over alles wat ons boeit. Wat doet zo'n dagje weg je toch goed! De trein zat behoorlijk vol en dus meer mensen hadden dit plan opgevat om daar te zijn. Het was heerlijk weer buiten en ik had niet eens een jas meegenomen. Het was na verloop zo warm dat even rondlopen in de kelder van de Feestzaal bij DellHaize zelfs een heerlijke afkoeling was. Ook een muntthee drinken op een terrasje deed goed.

Ik ben weer voorzien van een stapeltje Franse en Italiaanse handwerktijdschriften die ze in België verkopen en niet in Nederland, dus mijn dag kon al helemaal niet meer stuk! Dat was echt weer genieten met doorbladeren! Een hele wand bij IMS (op de Meir in de kelder) met handwerkbladen! Teveel om allemaal te kopen, dus ook nog moeilijk om een keuze te maken om het aantal te beperken. Het leukste dit keer vind ik een pakketje met twee bladen en met name met een boekje erbij. In dat boekje staan 120 borduursteken. Nu heb ik al diverse boeken daarover, maar hier vond ik steken die ik nog niet eerder was tegengekomen. Ik ben al een hele poos van plan om alle steken eens te gaan uitwerken op stof en juist aparte steken of variaties daarvan zijn dan extra zeker leuk om tegen te komen. Het is maar een heel simpel boekje met alleen tekeningen, maar duidelijk genoeg om te spelen met ideeën.

Gehaakte zwarte sjaal



Al eerder was ik met een zwarte sjaal begonnen met haken, maar het patroontje beviel me uiteindelijk niet en de sjaal werd weer uitgetrokken. Een oud patroontje van begin vorige eeuw bood uitkomst, al gaf het geen begin en einde aan. Na wat priegelen en proberen was ik tevreden met mijn eigen resultaat en haakte erop los. Het is meer een siersjaaltje geworden en niet echt voor in de vrieskou. Prima voor op een T- shirt.

Het is gehaakt met een haaknaaldnummer 2,75 van Clover. Tegenwoordig mijn favoriete maat om mee te haken. Het garen is nog uit een geërfde voorraad van het merk 3 Suisses, ergens uit een ver verleden, jaren 60 denk ik zo. Je had toen van die catalogi met al die leuke stripjes met draadjes erin.

Uit anderhalf bolletje van 50 gram is deze sjaal gehaakt. Inmiddels ben ik ook begonnen met een exemplaar van dikkere kwaliteit. Zelfde patroontje, naald 5.

Het leuke van zo'n sjaal is dat je het een aantal keren kunt draaien voor een leuker effect.

Vanmiddag was dan eindelijk de fotosessie. Dit keer werd model Mobie uitgenodigd c.q. was hij de pineut. Eerst vond hij het maar erg vreemd wat er om zijn nek werd gedrapeerd. Zijn ogen spraken boekdelen. Moet ik dit fijn vinden of niet? Uiteindelijk vond hij het toch wel lekker en aangenaam en verdween de kop er zelfs helemaal onder. Onze jaloerse hond begon al snel te mopperen en wilde ook een rolletje met de sjaal. Dus de sjaal werd ook om zijn nek gelegd. Maar daar was het meneer helemaal niet om te doen. Lekker touwtje trekken met z'n tweeën, dat is pas leuk. Ermee weghollen en uitdagend erachter aan te hollen. Het model wilde dus niet echt stil zitten en de sessie werd uiteindelijk maar gesloten.

Mocht ik hetzelf niet meer dragen, weet ik in ieder geval nog wel een paar liefhebbers!



Woordverificatie uitzetten

Uit ervaring vinden diverse mensen het vervelend om steeds codes te moeten invoeren als je een berichtje achterlaat. Ik hoor daar met name ook bij ;-) Dat kun je meestal wel gewoon uitzetten. In al die jaren dat ik blog heb ik misschien 5 berichtjes gehad wat ik vervelend vond. Hier bij blogspot wordt al snel iets bij spam doorgezet en heb ik nooit iets vervelends nog meegemaakt. Je kunt het alsnog instellen als het toch nodig blijkt. Maar wie hackt ons nu?
Mijn voorkeur gaat dus uit naar geen codes. Hoe kun je die verwijderen bij blogspot?

Je kunt bij blogspot op 2 manieren nog bloggen. Op de oude manier, die mij vertrouwd is en op een sinds zeer korte tijd nieuwe manier. Met de nieuwe manier ben ik nog niet zo handig om wat terug te vinden. Sterker nog, ik kan het niet eens hier vinden omdat uit te zetten!

Daarom een uitleg met afbeeldingen om via het oude systeem (misschien moet je dan even omschakelen daarheen, staat vaak bovenaan je blog).

Als eerste ga je naar Instellen. Dan krijg je allerlei tabjes te zien. Het begint met Basis. Klik op het vierde tabje Reacties.

Dan ergens onderaan staat Woordverficatie.
Klik daar op Nee.







Ik weet zeker dat (quiltende) Wilma en Corrie hier ook zeer blij mee zijn ;-)

Welkom

Welkom op mijn blog e-Marianne. Zoals velen nu uitwijken naar blogspot, omdat weblog maar niet wil lukken (http://www.libracat.weblog.nl/) om weer goed online te komen, neem ik ook maar een zijsprongetje naar blogspot.
Dit blog bestaat echter al sinds 2008 en daar had ik andere plannen mee, die toch (nog) niet zijn uitgevoerd (blog met gratis eigen ontwerpen). Voor nu ideaal om de draad weer hier op te pakken.
Hier beschrijf ik wat mij zoal interesseert op voornamelijk creatief gebied, maar ook andere onderwerpen.
Ik hoop dat ik ook hier weer de vele webloggers ga tegenkomen!

Ook heb ik nog een ander blog wat direct of indirect te maken heeft met consuminderen: http://www.consuminderenmetmarianne.blogspot.com/

Update: Wat hieronder aan berichten staat, voor deze datum, is gekopieerd van het oude weblog. Niet alles wordt overgezet.

Toeval?

Vorige week vrijdag ging ik samen met mijn dochter 's middags boodschappen doen bij de Lidl. Dat voelt toch net ietsje anders aan als je vakantie hebt. We hadden beiden verschillende boodschapjes. Haar boodschappen lagen voor de mijne op de lopende band. Toen ze af moest rekenen, was het bedrag exact 10 euro. Apart zo'n rond bedrag, terwijl je toch de meeste boodschappen tegenkomt eindigend op 0,95 of 0,98. Daarna was ik aan de beurt. En mijn bedrag was ook exact 10 euro! Nou zeg, dat heb ik nog nooit meegemaakt! Bij een super uitkomen op een rond bedrag is al een uitzondering, maar beiden op exact 10 euro uitkomen met totaal verschillende boodschappen, vind ik toch wel heel apart! Ik denk zo dat dat bij ons maar eenmalig zal zijn zo'n toevalstreffer!

Vakantie is begonnen

Gisteren om 2 uur is mijn vakantie begonnen Druilerig en regenachtig, maar wie weet hoe dat nog kan veranderen. Vandaag scheen tenminste hier in het zuiden weer heerlijk de zon. De wereld ziet er dan meteen weer anders uit. Meteen gisteren maar even gaan kijken of er nog leuke boeken waren bij de kringloop of ander leuk handwerkmateriaal, maar helaas. Om mijn werkknop om te draaien thuis maar even wat gaan slapen zodat de afstand werk en vakantie kon beginnen. Ik heb al vaker gelezen dat meer mensen moeite daarmee hebben om de dagelijkse routine van het werk moeilijk ineens los te kunnen laten.
Niks creatiefs nog ondernomen. Alleen heb ik een beetje rare gewoonte de afgelopen jaren om de vakantie te beginnen met een spannend leesavontuur en dat ook helemaal uit te lezen. Door mijn lange middag/avonddut was dat ook geen probleem om tot de vroege ochtenduurtjes in een spannende Australisch avontuur te raken. Niks literuur, gewoon ontspannig uit een Zwarte-Boekjes-reeks. Om vijf uur vanmorgen sloot ik dan eindelijk mijn ogen om nog even een beetje te slapen.
En dan vandaag mijn echte eerste vakantiedag! De zon schijnt heerlijk en de poezen hebben zich gezellig zowel binnen als buiten op de venterbank verplaatst om te zonnen en ik geniet weer van hen.

Weer in de ban met haken

Achter de schermen ben ik tussendoor druk bezig geweest (en nog) met haken. Heerlijk, dat is altijd al mijn 'ding' geweest en echt mijn favoriete handwerktechniek.
Prachtig die boeken van Lesley Stanfield he? Velen zullen die van de bloemen al kennen. Die met al die vogeltjes, vlindertjes en insecten zijn ook absoluut een aanrader! Het derde (middelste met witte kaft) boek wordt bij mij volgende week bezorgd (hoop ik, anders een week later). Al lijken de gehaakte frutseltjes wel erg veel op het andere boek (eerste met gele kaft) … Het is een gok en hopelijk is het niet hetzelfde. Toen ik het koolmeesje maanden geleden zag, werd ik er prompt verliefd op. Hier zitten namelijk ook altijd veel koolmeesjes. Dat boek moest ik gewoon hebben en heb het toen in februari besteld bij BD. Het scheelt enorm om ze bij Book Depository te bestellen. Op dit moment scheelt dat 7,83 euro zelfs voor die gele kaftuitgave! (Goedkoper dan in Nederland bestellen en ook nog eens geen bezorgkosten!) Toch wel de moeite waard om 10 dagen te wachten op de bezorging!
Het is ook weer tijd dat ik kan aftellen naar mijn zomervakantie. Nog 4 werkdagen en dan donderdagmiddag om 2 uur vakantie voor 4 weken! Ik blijf gewoon thuis. Dan laat ik me weer wat vaker op dit blog zien om wat vakantieperikelen te beschrijven. Bovenaan op mijn to-do-lijstje staat wederom de buitenkant verven van het huis. Al drie jaar komt er steeds een kink in de kabel en uiteindelijk zijn er nog maar vier raampjes gedaan (i.v.m. kelderlekkages e.d. dat mijn aandacht bij andere regeldingetjes moest zijn). Ondertussen ga ik natuurlijk ook leuke dingetjes doen daarnaast hoor! Genoeg plannen, eigenlijk teveel )
Update: dinsdag 19 juli –> Het middelste boek (witte kaft) is vandaag gearriveerd en … het is exact hetzelfde boek en inhoud als het boek met de gele kaft! Een andere ISBN-nummer, een andere titel, drie maanden later gedrukt en een paar euro duurder. Rara hoe kan dat? Vooral door een andere titel zou je toch denken dat het een ander boek is, maar nee dus!

Bobo

Het heeft eventjes geduurd, maar ik kon gewoonweg nog niet beschrijven dat ik weer een kater (Bobo) dit keer heb moeten laten inslapen (8 november 2010 Mimi). Het lag wel in de lijn der verwachting dat dit ergens binnen een paar jaar zou gebeuren, maar wanneer is nooit te zeggen.
Ik zal even bij het begin beginnen. Vorige week met Pinksteren zat Bobo niet met etenstijd bij de andere poesjes. Kan gebeuren, hij slaapt ook altijd diep. Nadat ik hem ook 's avonds niet had gezien, ging mijn alarm af, waar is Bobo? Slecht geslapen natuurlijk want ik maak me snel zorgen en 's morgens tweede Pinksterdag, 13 juni, meteen gaan zoeken. Vanaf mijn slaapkamerraam dacht ik hem te zien liggen onder een struik voor in de tuin. Al op het ergste voorbereid, trok ik handschoenen aan, maar toen ik hem aanraakte, was ik zo blij dat hij leefde. Ik nam hem op en nam hem mee naar achteren en liet hem zachtjes weer los in de keuken. Hij zakte echter door zijn achterpoten, liep toch nog heel snel, op zijn voorpoten, maar zijn achterpoten sleepten achter hem aan! Dit was geen goed teken en erg om te zien. Hij probeerde zich nog te verstoppen. Ik legde hem voorzichtig op een zacht kussen op de vloer in een hele grote doos. Als ik hem aanraakte, gilde hij het uit. Ik dacht meteen aan pijnstillers en de dierenarts. Dit kon echt niet een dagje wachten! Ik kon gelukkig om tien over twaalf al komen. Ik vreesde echter al het ergste. Samen met mijn dochter hebben we eerst zijn pootjes nog wat schoongemaakt, want daarop hadden vliegen al diverse eitjes gelegd. Met lauwwarm water met wat azijn hebben we zo goed als het ging allle viezigheid kunnen verwijderen. Het arme dier! De dierenarts vertelde dat hij een bloedprop in zijn aders had en die verstopte de doorvoer van het bloed naar zijn achterpoten. We hadden al gezien dat zijn kussentjes onder zijn poten paars waren en niet meer roze. Haar advies was dan ook in laten slapen omdat hij echt zulke vreselijke pijn had en er niets aan te doen was. Er was geen bloeddruk meer te horen in zijn buik en liezen. Zelfs het inslaapmiddel werkte niet goed omdat het bloed niet meer goed doorstroomde, daarom duurde het langer en kreeg hij daarna nog een extra spuitje. Gelukkig sliep hij zelf al heel snel in, maar voordat zijn longen ophielden, duurde nog wel even. Daar ga je dan met een levenloos dier weer naar huis. Zo snel alles is gegaan en zo onverwacht. Wel beter voor hem nu. Hij is nu beter af en zonder pijn. Mobie, de jonge kater, is nog vier keer naar zijn doos gegaan om te kijken of het wel echt zo was wat hij zag. Ook de hond heeft nog afscheid kunnen nemen en even geroken. Daarna kwamen wij in actie om zijn laatste eer te bewijzen.
Bobo was een zwerver en is jaren geleden aan komen lopen. We zagen hem regelmatig op bezoek komen, maar ook weer vertrekken. Hij was echt niet zo aardig ook. Hij zag er goed doorvoed uit, dus dachten we altijd dat hij wel een thuis zou hebben. Maar het kon natuurlijk ook dat hij diverse plaatsen had waar hij kon eten. Bij ons lag altijd genoeg oud brood voor de vogeltjes en het oude voer wat ik 's avonds buiten gooide voor de egel. Een straat verder woonde een oude man en deze kater, of in ieder geval anders leek hij erop, lag daar altijd in zijn portiek. De man ging weg, verhuisde of is overleden en waar was de kater? Ook een gezin met hele kleine kinderen had zo'n uitziende kater (gehad?). Het was echt een buitenkater en wilde altijd een geurvlag achterlaten. Misschien dat hij daarom buiten moest wonen? Ook bij de staartaanzet had hij altijd pijn. Trekken aan de staart? Was dat de reden dat hij liever hier was dan daar? Geen idee. Meneertje zagen we in ieder geval regelmatig in en rond het huis. Eigenlijk al jaren. In een winter van zo'n tien jaar terug ontdekte ik dat hij in mijn garage sliep en is nooit meer weggegaan. Naarmate hij ouder werd, heb ik hem binnengehaald. Vond het zo zielig, het leek anders wel een tweederangs kater zo. Hij wachtte altijd geduldig tot iedereen had gegeten en at dan rustig alles op wat er dan nog lag. Als er weinig lag, zorgde ik wel dat hij alsnog wat kreeg. Zo kwam hij steeds meer en meer binnen en veranderde ook zijn karakter van een sikkeneurig mannetje in een hele aardige kater, zoals al mijn poesjes ook zijn. Toen we Mobie hadden, voedde hij hem zelfs op, leerde hem muizen vangen en nog veel meer. Het werden echt goede vriendjes. We hebben nooit geweten hoe oud hij in werkelijkheid was. Vorig jaar moesten we voor het eerst met hem naar de dierenarts en ook toen werd al een hartruisje geconstateerd. Ze konden niet vaststellen hoe oud hij was. Wij zeiden maar steeds iets tussen 15 en 20 jaar. Hij heeft het in ieder geval goed bij ons gehad. Ook met de komst van de hond, had hij een hele aparte benaderingswijze naar hem toe. De hond wachtte tot Bobo een stapje naar voren deed en ging dan rondjes rennen met Bobo achter hem aan. Dat uitdagen vonden ze samen prachtig en was zo leuk om te zien! Hij lag erg vaak op mijn schoot de laatste maanden en was superlief. De gewenning is nu weer om zijn gewoontes van alle dag niet meer mee te maken. Het is goed zo!

Boek: Country Softies

Door mijn consuminderblog ben ik o.a. ook bewuster omgegaan met het kopen van tijdschriften. Ik koop er lang niet meer zoveel als voorheen en koop daarvoor in de plaats liever regelmatig een leuk naslag boek. Het fijne is vaak dat je in een groot gedeelte van boeken tegenwoordig kunt bladeren op internet. Er staat ook niet zoveel reclame in als in een tijdschrift. In het afgelopen jaar heb ik er dan ook een aantal gekocht, als een cadeautje voor mezelf vanwege het goed bezig zijn met consuminderen voor klussen uit te laten voeren door anderen. Dat kunnen zowel handwerkboeken zijn of over gezondheid. Een complete koopstop is -gelukkig- niet nodig, maar iets minder kopen vond ik wel noodzakelijk. Ik laat maar af en toe wat boeken zien hier die ik het afgelopen jaar heb gekocht. Zo dit keer een boek van Amy Adams en het heet: Country softies. Toen ik het zag was ik eigenlijk meteen verkocht. Toen er vorige maand een leuke extra korting bovenop kwam van 10% heb ik het daarom toch maar besteld. Op de site staat een knop voor Preview om het boek gedeeltelijk te bekijken. Er staan zulke leuke knuffels in om te maken. Al zou ik het zelf wat mooier afwerken allemaal, want daar heb ik nog steeds wat moeite mee om het bewust slordiger te laten. Erg leuke ideeën en patronen staan erin!
Ik handwerk met mate momenteel en dat is ook zo met al mijn andere hobby's. Van tijd tot tijd ben ik weer wat intensiever met het een bezig en dan weer met het ander. Nu wat meer met de tuin. Het is te weinig om steeds wat van handwerken te laten zien -voornamelijk haken nu- wat ik onder handen heb, vandaar dan maar wat recentelijk aangeschafte leuke boeken. Door niet meer dagelijks te bloggen op mijn consuminderblog, hoop ik ook hier wat meer te kunnen beschrijven. Ik moet hier even nog een balans in gaan zoeken Ik ben natuurlijk met meer bezig dan consuminderen (= voedsel, gezondheid, tips consuminderen e.d.) en daar begon het wel op te lijken met dat dagelijkse bloggen, vandaar dat ik ook hier de draad weer opneem. Dit blog gaat tenslotte ook over meer dan over handwerken alleen. Zo kan ik meer kanten tegelijk in waarmee ik me op een bepaald moment mee bezig houd.

Tadaaa... Victoriaanse letter M is af!

Met deze mooie dagen is het natuurlijk heerlijk om buiten te borduren. En dat heb ik dan ook gisteren gedaan. Ik kon het alleen gisteren niet meer voltooien, omdat de hond er met het telpatroon vandoor was gegaan en er leuke happen uit had geknauwd. Daarom moest ik vanmorgen eerst op zoek naar het originele patroon, ver weg ergens op een externe schijf. Vanmorgen maakte ik de begin draai van de M en daarmee was het werkje voltooid. Dat voelt weer goed aan dat er weer iets af is! Er ligt nog genoeg, alleen geen borduurwerk meer en dat vind ik toch wel fijn om afwisselend bezig te zijn met diverse handwerktechnieken. Dus binnenkort toch maar weer aan een nieuw borduurwerkje beginnen. Nu eerst weer even verder haken.

Als achtergrond op de foto zijn de duizendschoonplantjes te zien, familie van de anjer. Ik vind het net schilderijtjes. Je hebt zowel de eenjarigen als tweejarigen. Ik heb geen idee wat ik nu in mijn tuin heb staan. Vaak zaaien ze zichzelf ook nog uit en dat hoop ik dan maar dat dit jaar weer gebeurt. Ze bloeien ook erg lang.

Boek: Knit Your Own Dog

Een ander ontzettend leuk boek wat ik onlangs binnenkreeg was van Sally Muir en heet Knit Your Own Dog. Ik kon via een Amerikaanse site even een blik in het boek werpen, maar veel zag ik niet. Maar wat ik zag, vond ik zo enig dat ik het boek toch maar snel heb besteld in Engeland. Momenteel is het een stuk duurder dan wat ik ervoor betaalde, maar nog steeds is het niet zo erg veel. Het kan echt met de dag schelen qua prijs. Het boek is zelfs nog leuker dan ik dacht dat het was! Onze hond, een husky, stond er ook bij! Ik wil ze wel allemaal maken, zo leuk dat ze zijn! Maar helaas wachten andere dingen op me en gaan die eventjes voor. Tzt trippelt er vast hier op een van de logjes nog wel eens een husky voorbij volgens mij Nou ja trippelen …een husky trippelt niet, die is wat over enthousiaster in zijn doen en laten en maakt daarom dan ook regelmatig gekke bokkensprongen zowel in huis als diverse rondjes door de tuin.

Boek: Cathedral Wondow Quilts

Onlangs heb ik een mooi boek via Engeland gekocht: Cathedral Window Quilts. Ik zag het via een andere website in en was direct verkocht. Ik heb ooit batiklapjes gekocht en deze manier van patchworken en quilten, vond ik voor mij juist heel geschikt hiervoor. Niet van die hele lappen op mijn schoot of wurmend achter de naaimachine om door te stikken, maar steeds een gedeelte maken en dan eraan vast maken. De vulling heb ik ook al. Van dit boek blijven de ideeën boven borrelen hoe het kan worden. Eerst maar eens oefenen met iets kleins en dan zelf iets moois ontwerpen.
Maar eerst op ander vlak wat afmaken, want er ligt nog genoeg. Ik ben momenteel aan het haken (vitrage), borduren (Victoriaanse M), hexagonnetjes en zandlopertjes aan het maken in de pauzes thuis. Deze maanden zijn erg druk altijd zo voor de zomervakantie op mijn werk. Mijn energie is dan ook nagenoeg op als ik thuis ben en ook dan moet er zoveel gebeuren. Ik heb namelijk weer een kleine start gemaakt om mijn moestuin in ere te herstellen en dat gaat gewoon langzaam. De eerste aardappels staan echter al in het eerste schoongemaakte bordertje.

Gehaakte vitrage

Eigenlijk heb ik nog steeds niet veel te melden over mijn handwerkperikelen. Maar ik verwaarloos dit blog wel heel erg he. Ik weet niet eens meer hoe het werkt allemaal. Daarom toch maar eens af en toe om het hoekje hier kijken. Ik heb weer wat vrije dagen gepland en met vakanties in zicht moet dat toch wat meer gaan lukken nu. Toch lees ik wel regelmatig alle blogjes hier in de linkerkolom (was nog van weblog), want bij blijven wil ik natuurlijk wel! 
Ik heb nog een heel klein beetje geborduurd aan mijn Victoriaanse M (zie vorig blogje) en verder ben ik weer aan het haken geslagen. Geen ingewikkeld patroon, gewoon een stokje, een losse, een stokje, een losse en dat maar steeds herhalen. Op mijn andere weblog over consuminderen (ik consumeer overigens ook hoor) heb ik er al iets over vermeld of ik dit haakkarweitje wel zou gaan en ook dat ik er toch aan begonnen ben. Ik ben nu op de helft van 1 gehaakt gordijntje.
Om dit gordijntje op een foto te zetten is niet erg interessant, daarom heb ik het maar als achtergrondje gebruikt en laat wat uit mijn tuin zien. De vlinderlavendel o.a. is zo mooi om te zien, wat zijn dat prachtige bloemetjes als je ze van dichtbij bekijkt! Mijn wilde tuin staat ook vol paarse en witte Judaspenning. De witte zie je normaal gesproken niet zo heel erg vaak, de paarse wel, daarom heb ik de witte hierbij gezet. De Kerria heeft weer zijn best gedaan en stond vol met gele bloemetjes. Deze struik bloeit vaak tot november toe en vorig jaar zelfs langer toen er al sneeuw was. Ik kijk erop vanaf mijn keukenraam en het is steeds een plezier om naar die gele bloemenpracht te kijken. Ook vallen hier op dit moment regelmatig dennenappels uit een hoge dennenboom. Ze kletteren op het schuurdak en op de plaats. De hond ziet ze als speeltjes en vermaakt zich bijzonder goed hiermee

Update borduren Victoriaanse letter M

Vorig jaar in oktober 2010, liet ik zien dat ik weer begonnen was met een klassieke Victoriaanse letter  M te borduren. Ik ben nog niet veel verder gekomen dan een paar draadjes, maar ik ben er in ieder geval weer mee gestart. Het is niet echt mijn ding om met één draadje te borduren, maar in dit stofje is het niet prettig om er met twee te werken en terwijl eentje toch wat ieltjes overkomt. Ik zou eigenlijk 1,5 draadje qua dikte moeten hebben.
Voor het eerst werk ik ook met een borduurring. Dat maakt ook dat het langzamer gaat dan ik gewend ben, maar dit toch beter werkt dan zonder. Dat had ik nooit van mezelf gedacht nog ooit met een borduurring te werken. Misschien dat met een borduurring borduren het overigens alleen bij dit borduurwerkje blijft.

Hexagonnetjes

Ik ben in een doos met kleine snippertjes gaan zoeken naar stukjes stof die passen op hexagonnetjes van 0,5 inch en 1 inch. Natuurlijk ben ik er ook meteen een paar gaan maken om weer 'feeling' te krijgen met het groootmoeders bloementuin patroon. Ik ben nog zoekende wat het gaat worden; er zijn ook zoveel mogelijkheden. Gebruik ik voor een bloemetje hetzelfde stof met een afwijkend hartje of in dezelfde kleurstelling zodat het effect iets anders wordt. Ook de bloemetjes allemaal tegen elkaar of met een tussenliggende rand van een lichte of juist donkere rand met zeshoeken. Ook zijn de bloemen uit te rekken in een vorm van een jujubes en ook dan weer een ander effect. Of het in roodtinten blijft, nog geen idee. Ik heb ook nog wat groter gemaakt, maar die ben ik vergeten te fotograferen.
Ik moet wel zeggen dat het weer goed aanvoelt na jaren weer eens wat met kartonnetjes te doen en stofjes. Ik ben natuurlijk nog met zandlopertjes en andere handwerkjes bezig. Ik had me zo voorgenomen eerst wat grote oude handwerken af te ronden, maar ik merk dat ik dan veel minder handwerk dan met 'tig' tegelijk, dus toch maar terug naar deze gewoonte en dan met het risico dat er iets niet af wordt gerond.
Ik zal proberen wat regelmatig hier wat neer te zetten weer. Het is toch best intensief om 2 weblogs bij te houden.

Januari 2011

Allemaal een gelukkig en gezond nieuwjaar toegewenst!
Zijn jullie dieren ook weer rustig nu het geknal voorbij is? Ik ben er nog een paar 'kwijt' die zich in huis hebben verstopt. De hond loopt me overal achterna en Pammetje, de witte poes, is doof en heeft er gelukkig niets van mee gekregen.
Ik had me zo voorgenomen de afgelopen twee weken hier wat te laten zien waar ik allemaal mee bezig ben op handwerkgebied. Ik had immers vakantie en de tijd. Dacht ik… Helaas was ik snip- en snipverkouden en mijn energie was 0,0 en heb ik zelfs iedere dag wat langer in mijn bed doorgebracht. Zoals ik ook op andere weblogs al gelezen heb, is dit een echt hardnekkig virus, want ik ben er nog steeds niet goed vanaf.
Binnenkort een update foto van mijn zandlopertjes en mijn geborduurde Victoriaanse M. En ook nog van een gehaakte knuffel.